สุตันตปิฎกบาลี

ม. ม. ๑๓/๙๑/๙๔ เล่ม 13, หน้า 91, ข้อ 94

- หน้า 91 -

สมาโน เนว สกฺขิติ อุคฺคิลิตุํ เนว สกฺขิติ โอคฺคิลิตุนฺติ ฯ

[๙๔]
เตน โข ปน สมเยน ทหโร ๑ มนฺโท อุตฺตานเสยฺยโก อภยสฺส ราชกุมารสฺส องฺเก ๒ นิสินฺโน โหติ ฯ อถ โข ภควา อภยํ ราชกุมารํ เอตทโวจ ตํ กึ มญฺญสิ ราชกุมาร สจายํ กุมาโร ตุยฺหํ วา ปมาทมนฺวาย ธาติยา วา ปมาทมนฺวาย กฏฺฐํ วา กฐลํ วา มุเข อาหเรยฺย กินฺติ ตํ ๓ กเรยฺยาสีติ ฯ อาหเรยฺยสฺสาหํ ภนฺเต ๓ สจาหํ ภนฺเต น สกฺกุเณยฺยํ อาทิเกเนว อาหริตุํ ๕ วาเมน หตฺเถน สีสํ ปริคฺคเหตฺวา ทกฺขิเณน หตฺเถน วงฺกงฺคุลึ กตฺวา สโลหิตมฺปิ อาหเรยฺยํ ตํ กิสฺส เหตุ อตฺถิ หิ ๖ เม ภนฺเต กุมาเร อนุกมฺปาติ ฯ เอวเมว โข ราชกุมาร ยํ ตถาคโต วาจํ ๗ ชานาติ อภูตํ อตจฺฉํ อนตฺถสญฺหิตํ สา จ ปเรสํ อปฺปิยา อมนาปา น ตํ ตถาคโต วาจํ ภาสติ ยมฺปิ ตถาคโต วาจํ ชานาติ ภูตํ ตจฺฉํ อนตฺถสญฺหิตํ สา จ ปเรสํ อปฺปิยา อมนาปา ตมฺปิ ตถาคโต วาจํ น ภาสติ ยญฺจ โข ตถาคโต วาจํ ชานาติ ภูตํ ตจฺฉํ อตฺถสญฺหิตํ สา จ ปเรสํ อปฺปิยา อมนาปา ตตฺร กาลญฺญู ตถาคโต โหติ ตสฺสา วาจาย เวยฺยากรณาย ยํ ตถาคโต วาจํ ชานาติ อภูตํ อตจฺฉํ อนตฺถสญฺหิตํ สา จ ปเรสํ ปิยา มนาปา ตํ ๘ ตถาคโต วาจํ น ภาสติ ยมฺปิ ตถาคโต วาจํ ชานาติ ภูตํ ตจฺฉํ อนตฺถสญฺหิตํ #๑ ม. ยุ. เอตฺถนฺตเร กุมาโรติ อตฺถิ ฯ ๒ ม. องฺเค ฯ ๓ ม. ยุ. นํ ฯ #๔ ม. สเจ ภนฺเต น สกฺกุเณยฺย ฯ ๕ สี. ยุ. อาหตฺตุํ ฯ ๖ ยุ. หิสทฺโท นตฺถิ ฯ #๗ ม. ตํ วาจํ ฯ ๘ ม. ยุ. น ตํ ฯ
สุตันตปิฎกบาลี: ม. ม. ๑๓/๙๑/๙๔