พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/100/327

สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
เล่ม 15
หน้า 100
อุจฺจาวเจหิ วณฺเณหิ อุรโค จรติ เตชสี โส อาสชฺช ฑํเส พาลํ นรํ นาริญฺจ เอกทา ตสฺมา ตํ ปริวชฺเชยฺย รกฺขํ ชีวิตมตฺตโน ปหูตภกฺขํ ชาลินํ ปาวกํ กณฺหวตฺตนึ ทหโรติ นาวชาเนยฺย น นํ ปริภเว นโร ลทฺธา หิ โส อุปาทานํ มหา หุตฺวาน ปาวโก โส อาสชฺช ฑเห พาลํ นรํ นาริญฺจ เอกทา ตสฺมา ตํ ปริวชฺเชยฺย รกฺขํ ชีวิตมตฺตโน วนํ ยทคฺคิ ฑหติ ปาวโก กณฺหวตฺตนี ชายนฺติ ตตฺถ ปาโรหา อโหรตฺตานมจฺจเย ยญฺจ โข สีลสมฺปนฺโน ภิกฺขุ ฑหติ เตชสา น ตสฺส ปุตฺตา ปสโว ทายาทา วินฺทเร ธนํ อนปจฺจา อทายาทา ตาลวตฺถุ ภวนฺติ เต ตสฺมา หิ ปณฺฑิโต โปโส สมฺปสฺสํ ภยมตฺตโน ๑ ภุชงฺคมํ ปาวกญฺจ ขตฺติยญฺจ ยสสฺสินํ ภิกฺขุญฺจ สีลสมฺปนฺนํ สมฺมเทว สมาจเรติ ฯ
[๓๒๗] เอวํ วุตฺเต ราชา ปเสนทิโกสโล ภควนฺตํ เอตทโวจ อภิกฺกนฺตํ ภนฺเต อภิกฺกนฺตํ ภนฺเต เสยฺยถาปิ ภนฺเต นิกฺกุชฺชิตํ วา อุกฺกุชฺเชยฺย ปฏิจฺฉนฺนํ วา วิวเรยฺย มูฬฺหสฺส วา มคฺคํ #๑ อตฺถมตฺตโนติปิ ปาเฐน ภวิตพฺพํ ฯ