พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/102/331 332 333
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
โลโภ โทโส จ โมโห จ ปุริสํ ปาปเจตสํ
หึสนฺติ อตฺตสมฺภูตา ตจสารํว สปฺผลนฺติ ๑ ฯ
ตติยํ ราชสุตฺตํ
[๓๓๑] สาวตฺถิยํ ... เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข ราชา ปเสนทิโกสโล
ภควนฺตํ เอตทโวจ อตฺถิ นุ โข ภนฺเต ชาตสฺส อญฺญตฺร
ชรามรณาติ ฯ
[๓๓๒] นตฺถิ โข มหาราช ชาตสฺส อญฺญตฺร ชรามรณา เยปิ
เต มหาราช ขตฺติยมหาสาลา อฑฺฒา มหทฺธนา มหาโภคา๛
ปหูตชาตรูปรชตา ปหูตวิตฺตูปกรณา ปหูตธนธญฺญา เตสมฺปิ ชาตานํ
นตฺถิ อญฺญตฺร ชรามรณา เยปิ เต มหาราช พฺราหฺมณมหาสาลา
ฯเปฯ คหปติมหาสาลา อฑฺฒา มหทฺธนา มหาโภคา ปหูตชาตรูปรชตา
ปหูตวิตฺตูปกรณา ปหูตธนธญฺญา เตสมฺปิ ชาตานํ นตฺถิ อญฺญตฺร
ชรามรณา เยปิ เต มหาราช ภิกฺขู อรหนฺโต ขีณาสวา วุสิตวนฺโต
กตกรณียา โอหิตภารา อนุปฺปตฺตสทตฺถา ปริกฺขีณภวสญฺโญชนา
สมฺมทญฺญา วิมุตฺตา เตสมฺปายํ กาโย เภทนธมฺโม นิกฺเขปนธมฺโมติ ฯ
[๓๓๓] อิทมโวจ ฯเปฯ
ชีรนฺติ เว ราชรถา สุจิตฺตา
อโถ สรีรมฺปิ ชรํ อุเปติ
สตญฺจ ธมฺโม น ชรํ อุเปติ
สนฺโต หเว สพฺภิ ปเวทยนฺตีติ ฯ
#๑ ม. ยุ. สมฺผลนฺติ ฯ