พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/104/336 337

สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
เล่ม 15
หน้า 104
มหาราช กาเยน สุจริตํ จรนฺติ วาจาย สุจริตํ จรนฺติ มนสา สุจริตํ จรนฺติ เตสํ ปิโย อตฺตา กิญฺจาปิ เต เอวํ วเทยฺยุํ อปฺปิโย โน อตฺตาติ อถ โข เตสํ ปิโย อตฺตา ตํ กิสฺส เหตุ ยํ หิ มหาราช ปิโย ปิยสฺส กเรยฺย ตํ เต อตฺตนาว อตฺตโน กโรนฺติ ตสฺมา เตสํ ปิโย อตฺตาติ ฯ
[๓๓๖] อิทมโวจ ฯเปฯ อตฺตานญฺเจ ปิยํ ชญฺญา น นํ ปาเปน สํยุเช น หิ ตํ สุลภํ โหติ สุขํ ทุกฺกฏการินา อนฺตเกนาธิปนฺนสฺส ชหโต ๑ มานุสํ ภวํ กึ หิ ๒ ตสฺส สกํ โหติ กิญฺจ อาทาย คจฺฉติ กิญฺจสฺส อนุคํ โหติ ฉายาว อนุปายินี อุโภ ปุญฺญญฺจ ปาปญฺจ ยํ มจฺโจ กุรุเต อิธ ตํ หิ ตสฺส สกํ โหติ ตญฺจ ๓ อาทาย คจฺฉติ ตญฺจสฺส ๔ อนุคํ โหติ ฉายาว อนุปายินี ตสฺมา กเรยฺย กลฺยาณํ นิจยํ สมฺปรายิกํ ปุญฺญานิ ปรโลกสฺมึ ปติฏฺฐา โหนฺติ ปาณินนฺติ ฯ ปญฺจมํ อตฺตรกฺขิตสุตฺตํ
[๓๓๗] เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข ราชา ปเสนทิโกสโล ภควนฺตํ เอตทโวจ อิธ มยฺหํ ภนฺเต รโหคตสฺส ปฏิสลฺลีนสฺส เอวํ เจตโส #๑ สี. ชหเต ฯ ๒ สี. กิญฺจ ฯ ๓ ม. ตํว ฯ ๔ ม. ตํวสฺส ตํ ฯ