พระสุตันตปิฎกบาลี: 4/112/93
วินยปิฏเก มหาวคฺโค ภาค ๑
วิครหิตฺวา ธมฺมึ กถํ กตฺวา ภิกฺขู อามนฺเตสิ อนุชานามิ
ภิกฺขเว อาจริยํ ฯ อาจริโย ภิกฺขเว อนฺเตวาสิกมฺหิ ปุตฺตจิตฺตํ
อุปฏฺฐาเปสฺสติ อนฺเตวาสิโก อาจริยมฺหิ ปิตุจิตฺตํ อุปฏฺฐาเปสฺสติ
เอวนฺเต อญฺญมญฺญํ สคารวา สปฺปติสฺสา สภาควุตฺติกา ๑ วิหรนฺตา
อิมสฺมึ ธมฺมวินเย วุฑฺฒึ วิรูฬฺหึ เวปุลฺลํ อาปชฺชิสฺสนฺติ ฯ
อนุชานามิ ภิกฺขเว ทสวสฺสํ ๒ นิสฺสาย วตฺถุํ ทสวสฺเสน นิสฺสยํ
ทาตุํ ฯ เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อาจริโย คเหตพฺโพ ฯ เอกํสํ
อุตฺตราสงฺคํ กริตฺวา ปาเท วนฺทิตฺวา อุกฺกุฏิกํ นิสีทิตฺวา อญฺชลึ
ปคฺคเหตฺวา เอวมสฺส วจนีโย อาจริโย เม ภนฺเต โหหิ
อายสฺมโต นิสฺสาย วจฺฉามิ อาจริโย เม ภนฺเต โหหิ อายสฺมโต
นิสฺสาย วจฺฉามิ อาจริโย เม ภนฺเต โหหิ อายสฺมโต นิสฺสาย
วจฺฉามีติ ฯ สาหูติ วา ลหูติ วา โอปายิกนฺติ วา ปฏิรูปนฺติ
วา ปาสาทิเกน สมปาเทหีติ วา กาเยน วิญฺญาเปติ วาจาย
วิญฺญาเปติ กาเยน วาจาย วิญฺญาเปติ คหิโต โหติ อาจริโย
น กาเยน วิญฺญาเปติ น วาจาย วิญฺญาเปติ น กาเยน
วาจาย วิญฺญาเปติ น คหิโต โหติ อาจริโย ฯ
[๙๓] อนฺเตวาสิเกน ภิกฺขเว อาจริยมฺหิ สมฺมาวตฺติตพฺพํ ฯ
ตตฺรายํ สมฺมาวตฺตนา ฯ กาลสฺเสว อุฏฺฐาย อุปาหนา ๓ โอมุญฺจิตฺวา
เอกํสํ อุตฺตราสงฺคํ กริตฺวา ทนฺตกฏฺฐํ ทาตพฺพํ มุโขทกํ ทาตพฺพํ
อาสนํ ปญฺญาเปตพฺพํ สเจ ยาคุ โหติ ภาชนํ โธวิตฺวา ยาคุ
#๑ ม. ยุ. สภาควุตฺติโน ฯ ๒ ยุ. ทสวสฺสานิ ฯ ๓ ม. อุปาหนํ ฯ