พระสุตันตปิฎกบาลี: 9/133/168 169
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส สีลกฺขนฺธวคฺโค
ภวนฺติ ตโต จ ปริหีโน สาจริยโก ฯ
[๑๖๘] ภาสิตา โข ปน เต เอสา อมฺพฏฺฐ อาจริเยน
พฺราหฺมเณน โปกฺขรสาตินา วาจา เกจิ มุณฺฑกา สมณกา อิพฺภา
กณฺหา พนฺธุปาทปจฺจา กา จ เต วิชฺชานํ พฺราหฺมณานํ
สากจฺฉาติ ฯ อตฺตนา อาปายิโกปิ อปริปูรมาโน ฯ ปสฺส
อมฺพฏฺฐ ยาว อปรทฺธญฺจ เต อิทํ อาจริยสฺส พฺราหฺมณสฺส
โปกฺขรสาติสฺส ฯ พฺราหฺมโณ โข ปน อมฺพฏฺฐ โปกฺขรสาติ
รญฺโญ ปเสนทิโกสลสฺส ทตฺติกํ ภุญฺชติ ตสฺส ราชา ปเสนทิโกสโล
สมฺมุขีภาวํปิ น ททาติ ยทาปิ เตน มนฺเตติ ติโรทุสฺสนฺเตน
มนฺเตติ ฯ ยสฺส โข ปน อมฺพฏฺฐ ธมฺมิกํ ปยาตํ ภิกฺขํ
ปฏิคฺคเณฺหยฺย กถํ ตสฺส ราชา ปเสนทิโกสโล สมฺมุขีภาวํปิ น
ทเทยฺย ฯ ปสฺส อมฺพฏฺฐ ยาว อปรทฺธญฺจ เต อิทํ อาจริยสฺส
พฺราหฺมณสฺส โปกฺขรสาติสฺส ฯ
[๑๖๙] ตํ กึ มญฺญสิ อมฺพฏฺฐ อิธ ราชา ปเสนทิโกสโล
หตฺถิคีวายํ วา นิสินฺโน รถูปตฺถเร วา ฐิโต อุคฺเคหิ วา
ราชญฺเญหิ วา กิญฺจิเทว มนฺตนํ มนฺเตยฺย ฯ โส ตมฺหา ปเทสา
อปกฺกมฺม เอกมนฺตํ ติฏฺเฐยฺย อถ อาคจฺเฉยฺย สุทฺโท วา สุทฺททาโส
วา โส ตสฺมึ ปเทเส ฐิโต มนฺตนํ มนฺเตยฺย เอวํปิ ราชา
ปเสนทิโกสโล อาห เอวํปิ ราชา ปเสนทิโกสโล อาหาติ ฯ
อปินุ โข ราชภณิตํ วา ภณติ ราชมนฺตนํ วา มนฺเตติ ตาวตา