พระสุตันตปิฎกบาลี: 9/136/171 172
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส สีลกฺขนฺธวคฺโค
ทฺวีสุ มหาปุริสลกฺขเณสุ อมฺพฏฺโฐ กงฺขติ วิจิกิจฺฉติ นาธิมุจฺจติ
น สมฺปสีทติ โกโสหิเต จ วตฺถคุเยฺห ปหูตชิวฺหตาย จาติ ฯ
อถโข ภควา ตถารูปํ อิทฺธาภิสํขารํ อภิสํขาเรสิ ยถา อทฺทส
อมฺพฏฺโฐ มาณโว ภควโต โกโสหิตวตฺถคุยฺหํ ฯ อถโข ภควา
ชิวฺหํ นินฺนาเมตฺวา อุโภปิ กณฺณโสตานิ อนุมสิ ปฏิมสิ อุโภปิ
นาสิกโสตานิ อนุมสิ ปฏิมสิ เกวลมฺปิ นลาฏมณฺฑลํ ชิวฺหาย
ฉาเทสิ ฯ
[๑๗๑] อถโข อมฺพฏฺฐสฺส มาณวสฺส เอตทโหสิ สมนฺนาคโต
โข สมโณ โคตโม ทฺวตฺตึสมหาปุริสลกฺขเณหิ ปริปุณฺเณหิ โน
อปริปุณฺเณหีติ ฯ ภควนฺตํ เอตทโวจ หนฺท จทานิ มยํ โภ โคตม
คจฺฉาม พหุกิจฺจา มยํ พหุกรณียาติ ฯ ยสฺสทานิ ตฺวํ อมฺพฏฺฐ
กาลํ มญฺญสีติ ฯ อถโข อมฺพฏฺโฐ มาณโว วฬวารถมารุยฺห
ปกฺกามิ ฯ
[๑๗๒] เตน โข ปน สมเยน พฺราหฺมโณ โปกฺขรสาติ อุฏฺฐาย
นิกฺขมิตฺวา มหตา พฺราหฺมณคเณน สทฺธึ สเก อาราเม นิสินฺโน
โหติ อมฺพฏฺฐํเยว มาณวํ ปติมาเนนฺโต ฯ อถโข อมฺพฏฺโฐ
มาณโว เยน สโก อาราโม เตน ปายาสิ ยาวติกา ยานสฺส ภูมิ
ยาเนน คนฺตฺวา ยานา ปจฺโจโรหิตฺวา ปตฺติโก ว เยน พฺราหฺมโณ
โปกฺขรสาติ เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา พฺราหฺมณํ โปกฺขรสาตึ
อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข อมฺพฏฺฐํ