พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/155/432 433
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
[๔๓๒] อถ โข มาโร ปาปิมา ภควโต ภยํ ฉมฺภิตตฺตํ
โลมหํสํ อุปฺปาเทตุกาโม มหนฺตํ สปฺปราชวณฺณํ อภินิมฺมินิตฺวา
เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ ฯ เสยฺยถาปิ นาม มหตี เอกรุกฺขิกา
นาวา เอวมสฺส กาโย โหติ ฯ เสยฺยถาปิ นาม มหนฺตํ โสณฺฑิกา
กิลญฺชํ ๑ เอวมสฺส ผโณ โหติ ฯ เสยฺยถาปิ นาม มหตี โกสลิกา
กํสปาฏิ เอวมสฺส อกฺขีนิ ภวนฺติ ฯ เสยฺยถาปิ นาม เทเว คฬคฬายนฺเต
วิชฺชุลฺลตา นิจฺฉรนฺติ เอวมสฺส มุขโต ชิวฺหา นิจฺฉรนฺติ ฯ
เสยฺยถาปิ นาม กมฺมารคคฺคริยา ธมมานาย สทฺโท โหติ เอวมสฺส
อสฺสาสปสฺสาสานํ สทฺโท โหติ ฯ
[๔๓๓] อถ โข ภควา มาโร อยํ ปาปิมา อิติ วิทิตฺวา
มารํ ปาปิมนฺตํ คาถาหิ อชฺฌภาสิ
โย สุญฺญเคหานิ เสวติ
เสยฺยา ๒ โส มุนิ อตฺตสญฺญโต
โวสฺสชฺช จเรยฺย ตตฺถ โส
ปฏิรูปญฺหิ ตถาวิธสฺส ตํ
จรกา พหู เภรวา พหู
อโถ ฑํสสิรึสปา พหู
โลมมฺปิ น ตตฺถ อิญฺชเย
สุญฺญาคารคโต มหา มุนิ
#๑ ยุ. กิลญฺชา ฯ ๒ ยุ. เสยฺโย ฯ