พระสุตันตปิฎกบาลี: 17/162/231 232
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส ขนฺธวารวคฺโค
เวยฺยากรณสฺมึ ภญฺญมาเน สฏฺฐีมตฺตานํ เถรานํ ภิกฺขูนํ อนุปาทาย
อาสเวหิ จิตฺตานิ วิมุจฺจึสุ อายสฺมโต จ ๑ เขมกสฺสาติ ฯ
[๒๓๑] เอกํ สมยํ สมฺพหุลา เถรา ภิกฺขู พาราณสิยํ วิหรนฺติ
อิสิปตเน มิคทาเย ฯ อถ โข อายสฺมา ฉนฺโน สายณฺหสมยํ
ปฏิสลฺลานา วุฏฺฐิโต อปาปุรณํ ๒ อาทาย วิหาเรน วิหารํ อุปสงฺกมิตฺวา
เถเร ภิกฺขู เอตทโวจ โอวทนฺตุ มํ อายสฺมนฺโต เถรา
อนุสาสนฺตุ มํ อายสฺมนฺโต เถรา กโรนฺตุ เม อายสฺมนฺโต เถรา
ธมฺมึ กถํ ยถาหํ ธมฺมํ ปสฺเสยฺยนฺติ ฯ
[๒๓๒] เอวํ วุตฺเต เถรา ภิกฺขู อายสฺมนฺตํ ฉนฺนํ เอตทโวจุํ
รูปํ โข อาวุโส ฉนฺน อนิจฺจํ เวทนา อนิจฺจา สญฺญา อนิจฺจา
สงฺขารา อนิจฺจา วิญฺญาณํ อนิจฺจํ ฯ รูปํ อนตฺตา เวทนา ฯ
สญฺญา ฯ สงฺขารา ฯ วิญฺญาณํ อนตฺตา สพฺเพ สงฺขารา
อนิจฺจา สพฺเพ ธมฺมา อนตฺตาติ ฯ อถ โข อายสฺมโต ฉนฺนสฺส
เอตทโหสิ มยฺหํปิ โข ๓ เอวํ โหติ รูปํ อนิจฺจํ เวทนา ฯ
สญฺญา ฯ สงฺขารา ฯ วิญฺญาณํ อนิจฺจํ ฯ รูปํ อนตฺตา เวทนา ฯ
สญฺญา ฯ สงฺขารา ฯ วิญฺญาณํ อนตฺตา สพฺเพ สงฺขารา อนิจฺจา
สพฺเพ ธมฺมา อนตฺตาติ อถ จ ปน เม สพฺพสงฺขารสมเถ
สพฺพูปธิปฏินิสฺสคฺเค ตณฺหกฺขเย วิราเค นิโรเธ นิพฺพาเน จิตฺตํ
น ปกฺขนฺทติ น ปสีทติ น สนฺติฏฺฐติ น ๔ วิมุจฺจติ ปริตสฺสนาอุปาทานํ
อุปฺปชฺชติ ปจฺจุทาวตฺตติ มานสํ อถ โกจรหิ เม
#๑ ยุ. เขมกสฺส จาติ ฯ ๒ ม. ยุ. อวาปุรณํ ฯ ๓ ม. ยุ. เอตนฺติ ทิสฺสติ ฯ
#๔ ม. นาธิมุจฺจติ ฯ