พระสุตันตปิฎกบาลี: 9/178/218 219 220 221
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส สีลกฺขนฺธวคฺโค
[๒๑๘] อาคมิสฺสนฺติ โข โภโต ยญฺญํ อภิชฺฌาลุโนปิ อนภิชฺฌาลุโนปิ
เย ตตฺถ อภิชฺฌาลุโน เตสํเยว เตน เย ตตฺถ
อนภิชฺฌาลุโน เต อารพฺภ ยชตํ ภวํ สชฺชตํ ภวํ โมทตํ ภวํ
จิตฺตเมว ภวํ อนฺตรํ ปสาเทตุ ฯ
[๒๑๙] อาคมิสฺสนฺติ โข โภโต ยญฺญํ พฺยาปนฺนจิตฺตาปิ
อพฺยาปนฺนจิตฺตาปิ เย ตตฺถ พฺยาปนฺนจิตฺตาปิ เตสํเยว เตน เย
ตตฺถ อพฺยาปนฺนจิตฺตา เต อารพฺภ ยชตํ ภวํ สชฺชตํ ภวํ โมทตํ
ภวํ จิตฺตเมว ภวํ อนฺตรํ ปสาเทตุ ฯ
[๒๒๐] อาคมิสฺสนฺติ โข โภโต ยญฺญํ มิจฺฉาทิฏฺฐิกาปิ
สมฺมาทิฏฺฐิกาปิ เย ตตฺถ มิจฺฉาทิฏฺฐิกา เตสํเยว เตน เย ตตฺถ
สมฺมาทิฏฺฐิกา เต อารพฺภ ยชตํ ภวํ สชฺชตํ ภวํ โมทตํ ภวํ
จิตฺตเมว ภวํ อนฺตรํ ปสาเทตูติ ฯ อิเมหิ โข พฺราหฺมณ ปุโรหิโต
พฺราหฺมโณ รญฺโญ มหาวิชิตสฺส ปุพฺเพ ว ยญฺญา ทสหากาเรหิ
ปฏิคฺคาหเกสุ วิปฺปฏิสารํ ปฏิวิเนสิ ฯ
[๒๒๑] อถโข พฺราหฺมณ ปุโรหิโต พฺราหฺมโณ รญฺโญ
มหาวิชิตสฺส มหายญฺญํ ยชมานสฺส โสฬสหิ อากาเรหิ จิตฺตํ
สนฺทสฺเสสิ สมาทเปสิ สมุตฺเตเชสิ สมฺปหํเสสิ สิยา โข ปน โภโต
รญฺโญ มหายญฺญํ ยชมานสฺส โกจิเทว วตฺตา ราชา โข มหาวิชิโต
มหายญฺญํ ยชติ โน จ ขฺวสฺส อามนฺติตา ขตฺติยา อนุยนฺตา
เนคมา เจว ชานปทา จ อถ จ ปน ภวํ ราชา เอวรูปํ มหายญฺญํ
