พระสุตันตปิฎกบาลี: 32/214/116

สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส อปทานภาค ๑
เล่ม 32
หน้า 214
นิพฺพุเต โลกนาถมฺหิ อตฺถทสฺสิทิปทุตฺตเม ๑ ตุริยํ สพฺพมาทาย อคมํ โพธิมุตฺตมํ ฯ วาทิเตน จ นจฺเจน สพฺพตาฬสมาหิโต ๒ สมฺมุขา วิย สมฺพุทฺธํ อุปฏฺฐึ โพธิมุตฺตมํ ฯ อุปฏฺฐหิตฺวา ตํ โพธึ ธรณีรูหปาทปํ ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวาน ตตฺถ กาลํ กโต อหํ ฯ สกกมฺมาภิรทฺโธหํ ปสนฺโน โพธิมุตฺตเม เตน จิตฺตปฺปสาเทน นิมฺมานํ อุปปชฺชหํ ฯ สฏฺฐี ตุริยสหสฺสานิ ปริวาเรนฺติ มํ สทา มนุสฺเสสุ จ เทเวสุ วตฺตมานํ ภวาภเว ฯ ติธคฺคี ๓ นิพฺพุตา มยฺหํ ภวา สพฺเพ สมูหตา ธาเรมิ อนฺติมํ เทหํ สมฺมาสมฺพุทฺธสาสเน ฯ สุพาหุ นาม นาเมน จตุตฺตึสาสุ ขตฺติยา สตฺตรตนสมฺปนฺนา ปญฺจกปฺปสเต อิโต ฯ ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา เอกาสนิโย เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ เอกาสนิยตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ #๑ ม. ยุ. อตฺถทสฺสีนรุตฺตเม ฯ ๒ ม. ยุ. สมฺมตาฬสมาหิโต ฯ ๓ ม. ยุ. ติวิธคฺคี ฯ