พระสุตันตปิฎกบาลี: 32/220/122
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส อปทานภาค ๑
สเม จิตฺตปฺปสาทมฺหิ สมํ ปุญฺญํ มหคฺคตํ
ตสฺมา ถูปํ กริตฺวาน ปูเชหิ ชินธาตุโย ฯ
สาครสฺส วโจ สุตฺวา พุทฺธถูปํ อกาสหํ
ปญฺจ วสฺเส ปริจรึ มุนิโน ถูปมุตฺตมํ ฯ
เตน กมฺเมน ทิปทินฺท โลกเชฏฺฐ นราสภ
สมฺปตฺตึ อนุโภตฺวาน อรหตฺตํ อปาปุณึ ฯ
ภูริปญฺญาว จตฺตาโร สตฺตกปฺปสเต อิโต
สตฺตรตนสมฺปนฺนา จกฺกวตฺตี มหพฺพลา ฯ
ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ปจฺจุปฏฺฐานสญฺญโก เถโร อิมา คาถาโย
อภาสิตฺถาติ ฯ
ปจฺจุปฏฺฐานสญฺญกตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ
ทสมํ ชาติปูชกตฺเถราปทานํ (๑๒๐)
[๑๒๒] ชายนฺตสฺส วิปสฺสิสฺส อาโลโก วิปุโล อหุ
ปฐวี จ ปกมฺปิตฺถ สสาครา สปพฺพตา ฯ
เนมิตฺตา จ วิยากํสุ พุทฺโธ โลเก ภวิสฺสติ
อคฺโค จ สพฺพสตฺตานํ ชนตํ อุทฺธริสฺสติ ฯ