พระสุตันตปิฎกบาลี: 11/224/224 225
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส ปาฏิกฺวคฺโค
ปฏิสฺสุตฺวา อุฏฺฐายาสนา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา
ปกฺกมึสุ ฯ
[๒๒๔] อถโข ภควา อจิรปกฺกนฺเตสุ ปาเวยฺยเกสุ ๑ มลฺเลสุ
ตุณฺหีภูตํ ภิกฺขุสงฺฆํ อนุวิโลเกตฺวา อายสฺมนฺตํ สารีปุตฺตํ อามนฺเตสิ
วิคตถีนมิทฺโธ โข สารีปุตฺต ภิกฺขุสงฺโฆ ปฏิภาตุ
[๒] สารีปุตฺต
ภิกฺขูนํ ธมฺมิยา กถาย ๓ ปิฏฺฐิ เม อาคิลายติ ตมหํ อายเมยฺยามีติ ๔ ฯ
เอวํ ภนฺเตติ โข อายสฺมา สารีปุตฺโต ภควโต ปจฺจสฺโสสิ ฯ
อถโข ภควา จตุคฺคุณํ สงฺฆาฏึ ปญฺญาเปตฺวา ทกฺขิเณน ปสฺเสน
สีหเสยฺยํ กปฺเปสิ ปาเทน ๕ ปาทํ อจฺจาธาย สโต สมฺปชาโน
อุฏฺฐานสญฺญํ มนสิกริตฺวา ฯ
[๒๒๕] เตน โข ปน สมเยน นิคณฺโฐ นาฏปุตฺโต ปาวายํ
อธุนา กาลกโต โหติ ฯ ตสฺส กาลกิริยาย ภินฺนา นิคณฺฐา เทฺวฬฺหกชาตา ๖
ภณฺฑนชาตา กลหชาตา วิวาทาปนฺนา อญฺญมญฺญํ
มุขสตฺตีหิ วิตุทนฺตา วิจรนฺติ น ตฺวํ อิมํ ธมฺมวินยํ อาชานิสฺสสิ ๗ กึ
ตฺวํ อิมํ ธมฺมวินยํ อาชานิสฺสสิ มิจฺฉาปฏิปนฺโน ตฺวมสิ อหมสฺมิ
สมฺมาปฏิปนฺโน สหิตํ เม อสหิตนฺเต ปุเร วจนียํ ปจฺฉา อวจ
ปจฺฉา วจนียํ ปุเร อวจ อธิจิณฺณนฺเต วิปราวตฺตํ อาโรปิโต
เต วาโท นิคฺคหิโต ตฺวมสิ ปรวาทปโมกฺขาย ๘ นิพฺเพเฐหิ วา
สเจ ปโหสีติ ฯ วโธเยเวโก มญฺเญ นิคณฺเฐสุ นาฏปุตฺติเยสุ
อนุวตฺตติ ฯ เยปิ นิคณฺฐสฺส นาฏปุตฺตสฺส สาวกา คิหี โอทาตวสนา
#๑ ยุ. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ ฯ ๒ ม. ยุ. ตํ ฯ ๓ ม. ยุ. ธมฺมี กถา ฯ
#๔ ม. ยุ. อายมิสฺสามีติ ฯ ๕ ม. ยุ. ปาเท ฯ ๖ ม. ยุ. เทฺวธิกชาตา ฯ
#๗ ม. ยุ. อาชานาสิ อหํ อิมํ ธมฺมวินยํ อาชานามิ ฯ ๘ ยุ. จรวาทปฺปโมกฺขาย ฯ