พระสุตันตปิฎกบาลี: 32/241/138
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส อปทานภาค ๑
เอกมนฺตํ นิสีทิตฺวา พฺราหฺมโณ มนฺตปารคู
พุทฺธเวสํ คเวสนฺโต ญาเณ จิตฺตํ ปสาทยิ ฯ
ตตฺถ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา นิสีทิ ปณฺณสนฺถเร
ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวาน ตตฺถ กาลํ กโต อหํ ฯ
เอกตฺตึเส อิโต กปฺเป ยํ สญฺญมลภึ ตทา
ทุคฺคตึ นาภิชานามิ ญาณสญฺญายิทํ ผลํ ฯ
สตฺตวีสมฺหิ กปฺปมฺหิ ราชา สิรีธโร อหุ
สตฺตรตนสมฺปนฺโน จกฺกวตฺติ มหพฺพโล ฯ
ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา รโหสญฺญิโก เถโร อิมา คาถาโย
อภาสิตฺถาติ ฯ
รโหสญฺญิกตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ
ฉฏฺฐํ จมฺปกปุปฺผิยตฺเถราปทานํ (๑๓๖)
[๑๓๘] กณิการํว โชตนฺตํ นิสินฺนํ ปพฺพตนฺตเร
โอภาเสนฺตํ ทิสา สพฺพา โอสธึ วิย ตารกํ ฯ
ตโย มาณวกา อาสุํ สเก สิปฺเป สุสิกฺขิตา
ขาริภารํ คเหตฺวาน อเนฺวนฺติ มม ปจฺฉโต ฯ