พระสุตันตปิฎกบาลี: 32/241/138

สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส อปทานภาค ๑
เล่ม 32
หน้า 241
เอกมนฺตํ นิสีทิตฺวา พฺราหฺมโณ มนฺตปารคู พุทฺธเวสํ คเวสนฺโต ญาเณ จิตฺตํ ปสาทยิ ฯ ตตฺถ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา นิสีทิ ปณฺณสนฺถเร ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวาน ตตฺถ กาลํ กโต อหํ ฯ เอกตฺตึเส อิโต กปฺเป ยํ สญฺญมลภึ ตทา ทุคฺคตึ นาภิชานามิ ญาณสญฺญายิทํ ผลํ ฯ สตฺตวีสมฺหิ กปฺปมฺหิ ราชา สิรีธโร อหุ สตฺตรตนสมฺปนฺโน จกฺกวตฺติ มหพฺพโล ฯ ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา รโหสญฺญิโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ รโหสญฺญิกตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ ฉฏฺฐํ จมฺปกปุปฺผิยตฺเถราปทานํ (๑๓๖)
[๑๓๘] กณิการํว โชตนฺตํ นิสินฺนํ ปพฺพตนฺตเร โอภาเสนฺตํ ทิสา สพฺพา โอสธึ วิย ตารกํ ฯ ตโย มาณวกา อาสุํ สเก สิปฺเป สุสิกฺขิตา ขาริภารํ คเหตฺวาน อเนฺวนฺติ มม ปจฺฉโต ฯ