พระสุตันตปิฎกบาลี: 32/247/143 144
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส อปทานภาค ๑
ปณฺณรสโม ฉตฺตวคฺโค
ปฐมํ อธิฉตฺติยตฺเถราปทานํ (๑๔๑)
[๑๔๓] ปรินิพฺพุเต ภควติ อตฺถทสฺสีนรุตฺตเม
ฉตฺตาติฉตฺตํ ๑ กาเรตฺวา ถูปมฺหิ อภิโรปยึ ฯ
กาเลน กาลํ อาคนฺตฺวา นมสฺสึ โลกนายกํ
ปุปฺผจฺฉทนํ กตฺวาน ฉตฺตมฺหิ อภิโรปยึ ฯ
สตฺตรเส กปฺปสเต เทวรชฺชมการยึ
มนุสฺสตฺตํ น คจฺฉามิ ถูปปูชายิทํ ผลํ ฯ
ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา อธิฉตฺติโย ๒ เถโร อิมา คาถาโย
อภาสิตฺถาติ ฯ
อธิฉตฺติยตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ
ทุติยํ ถมฺภาโรปกตฺเถราปทานํ (๑๔๒)
[๑๔๔] นิพฺพุเต โลกนาถมฺหิ ธมฺมทสฺสีนราสเภ
อาโรเปสึ ธชตฺถมฺภํ พุทฺธเสฏฺฐสฺส เจติเย ฯ
นิสฺเสณึ มาปยิตฺวาน ถูปเสฏฺฐํ สมารุหํ
ชาติปุปฺผํ คเหตฺวาน ถูปมฺหิ อภิโรปยึ ฯ
#๑ ยุ. ฉตฺตาธิฉตฺตํ ฯ ๒ ม. อติฉตฺติโย ฯ