พระสุตันตปิฎกบาลี: 32/247/143 144

สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส อปทานภาค ๑
เล่ม 32
หน้า 247
ปณฺณรสโม ฉตฺตวคฺโค ปฐมํ อธิฉตฺติยตฺเถราปทานํ (๑๔๑)
[๑๔๓] ปรินิพฺพุเต ภควติ อตฺถทสฺสีนรุตฺตเม ฉตฺตาติฉตฺตํ ๑ กาเรตฺวา ถูปมฺหิ อภิโรปยึ ฯ กาเลน กาลํ อาคนฺตฺวา นมสฺสึ โลกนายกํ ปุปฺผจฺฉทนํ กตฺวาน ฉตฺตมฺหิ อภิโรปยึ ฯ สตฺตรเส กปฺปสเต เทวรชฺชมการยึ มนุสฺสตฺตํ น คจฺฉามิ ถูปปูชายิทํ ผลํ ฯ ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา อธิฉตฺติโย ๒ เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ อธิฉตฺติยตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ ทุติยํ ถมฺภาโรปกตฺเถราปทานํ (๑๔๒)
[๑๔๔] นิพฺพุเต โลกนาถมฺหิ ธมฺมทสฺสีนราสเภ อาโรเปสึ ธชตฺถมฺภํ พุทฺธเสฏฺฐสฺส เจติเย ฯ นิสฺเสณึ มาปยิตฺวาน ถูปเสฏฺฐํ สมารุหํ ชาติปุปฺผํ คเหตฺวาน ถูปมฺหิ อภิโรปยึ ฯ #๑ ยุ. ฉตฺตาธิฉตฺตํ ฯ ๒ ม. อติฉตฺติโย ฯ