พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/274/732
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
[๗๓๒] อถ โข อายสฺมา วงฺคีโส อตฺตนาว อตฺตโน อนภิรตึ
วิโนเทตฺวา อภิรตึ อุปฺปาเทตฺวา ตายํ เวลายํ อิมา คาถาโย อภาสิ
อรติญฺจ รติญฺจ ปหาย
สพฺพโส เคหสิตญฺจ วิตกฺกํ
วนถํ น กเรยฺย กุหิญฺจิ
นิพฺพนโถ อนโต ๑ ส หิ ภิกฺขุ
ยมิธ ปฐวิญฺจ เวหาสํ
รูปคตญฺจ ชคโตคธํ
กิญฺจิ ปริชิยฺยติ สพฺพมนิจฺจํ
เอวํ สเมจฺจ จรนฺติ มุตตฺตา
อุปธีสุ ชนา คธิตาเส
ทิฏฺฐสุเต ปฏิเฆ จ มุเต จ
เอตฺถ วิโนทย ฉนฺทมเนโช
โย เอตฺถ น ลิมฺปติ ตํ มุนิมาหุ
อถ สฏฺฐิสิตา ๒ สวิตกฺกา ๓
ปุถุชฺชนตาย อธมฺมนิวิฏฺฐา ๔
น จ วฏฺฏคตสฺส ๕ กุหิญฺจิ
โน ปน ทุฏฺฐุลฺลภาณี ส ภิกฺขุ
ทพฺโพ จิรรตฺตสมาหิโต
อกุหโก นิปโก อปิหาลุ
#๑ ม. อรโต ฯ ๒ ม. สฏฺฐินิสฺสิตา ฯ ยุ. สฏฺฐิตสิตา ฯ ๓ ยุ. วิตกฺกา ฯ
#๔ ม. ยุ. อธมฺมา ฯ ๕ ม. ยุ. วคฺคคตสฺส ฯ