พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/275/733 734
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
สนฺตํ ปทํ อชฺฌคมา มุนิ ปฏิจฺจ
ปรินิพฺพุโต กงฺขติ กาลนฺติ ฯ
ตติยํ เปสลาติมญฺญนาสุตฺตํ
[๗๓๓] เอกํ สมยํ อายสฺมา วงฺคีโส อาฬวิยํ วิหรติ อคฺคาฬเว
เจติเย อายสฺมตา นิโคฺรธกปฺเปน อุปชฺฌาเยน สทฺธึ ฯ เตน โข
ปน สมเยน อายสฺมา วงฺคีโส อตฺตโน ปฏิภาเณน อญฺเญ เปสเล
ภิกฺขู อติมญฺญติ ฯ อถ โข อายสฺมโต วงฺคีสสฺส เอตทโหสิ
อลาภา วต เม น วต เม ลาภา ทุลฺลทฺธํ วต เม น วต
เม สุลทฺธํ ยฺวาหํ อตฺตโน ปฏิภาเณน อญฺเญ เปสเล ภิกฺขู
อติมญฺญามีติ ฯ
[๗๓๔] อถ โข อายสฺมา วงฺคีโส อตฺตนาว อตฺตโน วิปฺปฏิสารํ
อุปฺปาเทตฺวา ตายํ เวลายํ อิมา คาถาโย อภาสิ
มานสํ ๑ ชหสฺสุ โคตม
มานปถมิธ ชหสฺสุ
อเสสํ มานปถมิธ มุญฺจิโต ๒
วิปฺปฏิสารีหุวา จิรรตฺตํ
มกฺเขน มกฺขิตา ปชา
มานหตา นิรยํ ปปตนฺติ
โสจนฺติ ชนา จิรรตฺตํ
มานหตา นิรยํ อุปปนฺนา
#๑ ม. ยุ. มานํ ฯ ๒ ม. ยุ. มานปถสฺมึ สมุจฺฉิโต ฯ