พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/298/788 789 790
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
ตํ ภิกฺขุํ คาถาย อชฺฌภาสิ
กสฺมา ตุวํ ธมฺมปทานิ ภิกฺขุ
นาธียสิ ๑ ภิกฺขูหิ สํวสนฺโต
สุตฺวาน ธมฺมํ ลภติปฺปสาทํ
ทิฏฺเฐว ธมฺเม ลภติปฺปสํสนฺติ ฯ
[๗๘๘] อหุ ปุเร ธมฺมปเทสุ ฉนฺโท
ยาว วิราเคน สมาคมิมฺห
ยโต วิราเคน สมาคมิมฺห
ยงฺกิญฺจิ ทิฏฺฐํว สุตํ มุตํ วา
อญฺญาย นิกฺเขปนมาหุ สนฺโตติ ฯ
เอกาทสมํ อโยนิโสมนสิการสุตฺตํ
[๗๘๙] เอกํ สมยํ อญฺญตโร ภิกฺขุ โกสเลสุ วิหรติ อญฺญตรสฺมึ
วนสณฺเฑ ฯ เตน โข ปน สมเยน โส ภิกฺขุ ทิวาวิหารคโต
ปาปเก อกุสเล วิตกฺเก วิตกฺเกติ เสยฺยถีทํ กามวิตกฺกํ
พฺยาปาทวิตกฺกํ วิหึสาวิตกฺกํ ฯ
[๗๙๐] อถ โข ยา ตสฺมึ วนสณฺเฑ อธิวตฺถา เทวตา
ตสฺส ภิกฺขุโน อนุกมฺปิกา อตฺถกามา ตํ ภิกฺขุํ สํเวเชตุกามา
เยน โส ภิกฺขุ เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ตํ ภิกฺขุํ คาถาหิ
อชฺฌภาสิ
#๑ นาทียสีติปิ ปาเฐน ภวิตพฺพํ ฯ