พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/301/797 798 799 800
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
เยน โส ภิกฺขุ เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ตํ ภิกฺขุํ คาถาย
อชฺฌภาสิ
ยเมตํ วาริชํ ปุปฺผํ อทินฺนํ อุปสิงฺฆสิ
เอกงฺคเมตํ เถยฺยานํ คนฺธตฺเถโนสิ มาริสาติ ฯ
[๗๙๗] น หรามิ น ภญฺชามิ อารา สิงฺฆามิ วาริชํ
อถ เกน นุ วณฺเณน คนฺธตฺเถโนติ วุจฺจติ
ยฺวายํ ภึสานิ ขนติ ปุณฺฑรีกานิ ภญฺชติ
เอวํ อากิณฺณกมฺมนฺโต กสฺมา เอโส น วุจฺจตีติ ฯ
[๗๙๘] อากิณฺณลุทฺโธ ปุริโส อติเวลํว ๑ มกฺขิโต
ตสฺมึ เม วจนํ นตฺถิ ตญฺจ อรหามิ วตฺตเว
อนงฺคณสฺส โปสสฺส นิจฺจํ สุจิคเวสิโน
วาลคฺคมตฺตํ ปาปสฺส อพฺภามตฺตํว ขายตีติ ฯ
[๗๙๙] อทฺธา มํ ยกฺข ชานาสิ อโถ มํ อนุกมฺปสิ
ปุนปิ ยกฺข วชฺชาสิ ยทา ปสฺสสิ เอทิสนฺติ ฯ
[๘๐๐] เนว ตํ อุปชีวามิ นปิ เต ภทฺทกมฺหเส ๒
ตฺวเมว ภิกฺขุ ชาเนยฺย เยน คจฺเฉยฺย สุคตินฺติ ฯ
อถ โข โส ภิกฺขุ ตาย เทวตาย สํเวชิโต สํเวคมาปาทีติ ฯ
วนสํยุตฺตํ สมตฺตํ ฯ
#๑ ม. ยุ. ธาติเจลํว ฯ ๒ ม. ภตกามหเส ฯ ยุ. กตกมฺมเส ฯ