พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/304/806 807 808
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ
สพฺพคนฺถปฺปหีนสฺส วิปฺปมุตฺตสฺส เต สโต
สมณสฺส น ตํ สาธุ ยทญฺญมนุสาสตีติ ๑ ฯ
[๘๐๖] เยน เกนจิ วณฺเณน สํวาโส สกฺก ชายติ
น ตํ อรหติ สปฺปญฺโญ มนสา อนุกมฺปิตุํ
มนสา เจ ปสนฺเนน ยทญฺญมนุสาสติ
น เตน โหติ สํยุตฺโต ยานุกมฺปา ๒ อนุทฺทยาติ ฯ
ตติยํ สูจิโลมสุตฺตํ
[๘๐๗] เอกํ สมยํ ภควา คยายํ วิหรติ ฏงฺกิตมญฺเจ
สูจิโลมสฺส ยกฺขสฺส ภวเน ฯ เตน โข ปน สมเยน ขโร จ ยกฺโข
สูจิโลโม จ ยกฺโข ภควโต อวิทูเร อติกฺกมนฺติ ฯ อถ โข
ขโร ยกฺโข สูจิโลมํ ยกฺขํ เอตทโวจ เอโส สมโณติ ฯ เนโส
สมโณ สมณโก เอโส ยาว ชานามิ ยทิ วา โส สมโณ
ยทิ วา ๓ สมณโกติ ฯ
[๘๐๘] อถ โข สูจิโลโม ยกฺโข เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา ภควโต กายํ อุปนาเมสิ ฯ อถ โข ภควา กายํ
อปนาเมสิ ฯ อถ โข สูจิโลโม ยกฺโข ภควนฺตํ เอตทโวจ ภายสิ
มํ สมณาติ ฯ น ขฺวาหนฺตํ อาวุโส ภายามิ อปิจ เต สมฺผสฺโส
ปาปโกติ ฯ ปญฺหํ ตํ สมณ ปุจฺฉิสฺสามิ สเจ เม สมณ น
พฺยากริสฺสสิ จิตฺตํ วา เต ขิปิสฺสามิ หทยํ วา เต ผาเลสฺสามิ
#๑ โป. ม. ยทญฺญมนุสาสสีติ ฯ ๒ ยุ. สานุกมฺปา ฯ ๓ ม. ยุ. ยทิ วา ปน โส ฯ