พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/310/826 827
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
ปุนพฺพสุ สุขี โหหิ อชฺชาหมฺหิ สมุคฺคตา
ทิฏฺฐานิ อริยสจฺจานิ อุตฺตราปิ สุณาตุ เมติ ฯ
อฏฺฐมํ สุทตฺตสุตฺตํ
[๘๒๖] เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ สีตวเน ฯ เตน
โข ปน สมเยน อนาถปิณฺฑิโก คหปติ ราชคหํ อนุปฺปตฺโต โหติ
เกนจิเทว กรณีเยน ฯ อสฺโสสิ โข อนาถปิณฺฑิโก คหปติ พุทฺโธ
กิร โลเก อุปฺปนฺโนติ ตาวเทว จ ปน ภควนฺตํ ทสฺสนาย
อุปสงฺกมิตุกาโม โหติ ๑ ฯ อถ ๒ โข อนาถปิณฺฑิกสฺส คหปติสฺส
เอตทโหสิ อกาโล โข อชฺช ภควนฺตํ ทสฺสนาย อุปสงฺกมิตุํ
เสฺวทานาหํ กาเลน ภควนฺตํ ทสฺสนาย อุปสงฺกมิสฺสามีติ ฯ พุทฺธคตาย
สติยา นิปชฺชิ รตฺติยา สุทํ ติกฺขตฺตุํ วุฏฺฐาสิ ปภาตนฺติ
มญฺญมาโน ฯ อถ โข อนาถปิณฺฑิโก คหปติ เยน สีวถิกทฺวารํ
เตนุปสงฺกมิ ฯ อมนุสฺสา ทฺวารํ วิวรึสุ ฯ
[๘๒๗] อถ โข อนาถปิณฺฑิกสฺส คหปติสฺส นครมฺหา
นิกฺขมนฺตสฺส อาโลโก อนฺตรธายิ อนฺธกาโร ปาตุรโหสิ ภยํ
ฉมฺภิตตฺตํ โลมหํโส อุทปาทิ ฯ ตโต จ ปุน นิวตฺติตุกาโม อโหสิ ฯ
อถ โข สิวโก ยกฺโข อนฺตรหิโต สทฺทํ อนุสฺสาเวสิ
สตํ หตฺถี สตํ อสฺสา สตํ อสฺสตรี รถา
สตํ กญฺญาสหสฺสานิ อามุตฺตมณิกุณฺฑลา
เอกสฺส ปทวีติหารสฺส กลํ นาคฺฆนฺติ โสฬสึ
#๑ ยุ. อโหสิ ฯ ๒ ม. ยุ. อถสฺส ฯ