พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/360/380
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
ตฺยาหํ ปชานามิ อถ จ ปนาหํ น วทามิ ยสฺมา วณฺณา
อญฺโญ วณฺโณ อุตฺตริตโร วา ปณีตตโร วา นตฺถีติ อถ จ
ปน ตฺวํ อุทายิ ยฺวายํ วณฺโณ กิมินา ขชฺโชปนเกน นิหีนตโร ๑
จ กิลิฏฺฐตโร ๒ จ โส ปรโม วณฺโณติ วเทสิ ตญฺจ วณฺณํ
น ปญฺญาเปสีติ ฯ อจฺฉิทํ ภควา กถํ อจฺฉิทํ สุคต ๓ กถนฺติ ฯ
กึ ปน ตฺวํ อุทายิ เอวํ วเทสิ อจฺฉิทํ ภควา กถํ อจฺฉิทํ
สุคต กถนฺติ ฯ อมฺหากํ ภนฺเต สเก อาจริยเก เอวํ โหติ
อยํ ปรโม วณฺโณ อยํ ปรโม วณฺโณติ เต มยํ ภนฺเต
ภควตา สเก อาจริยเก สมนุยุญฺชิยมานา สมนุคฺคาหิยมานา สมนุภาสิยมานา
ริตฺตา ตุจฺฉา อปรทฺธาติ ฯ
[๓๘๐] กึ ปนุทายิ อตฺถิ เอกนฺตสุโข โลโก อตฺถิ อาการวตี
ปฏิปทา เอกนฺตสุขสฺส โลกสฺส สจฺฉิกิริยายาติ ฯ อมฺหากํ ภนฺเต
สเก อาจริยเก เอวํ โหติ อตฺถิ เอกนฺตสุโข โลโก อตฺถิ
อาการวตี ปฏิปทา เอกนฺตสุขสฺส โลกสฺส สจฺฉิกิริยายาติ ฯ
กตมา ปน สา อุทายิ อาการวตี ปฏิปทา เอกนฺตสุขสฺส โลกสฺส
สจฺฉิกิริยายาติ ฯ อิธ ภนฺเต เอกจฺโจ ปาณาติปาตํ ปหาย
ปาณาติปาตา ปฏิวิรโต โหติ อทินฺนาทานํ ปหาย อทินฺนาทานา
ปฏิวิรโต โหติ กาเมสุ มิจฺฉาจารํ ปหาย กาเมสุ มิจฺฉาจารา ปฏิวิรโต
โหติ มุสาวาทํ ปหาย มุสาวาทา ปฏิวิรโต โหติ อญฺญตรํ
วา ปน ตโปคุณํ สมาทาย วตฺตติ อยํ โข สา ภนฺเต
#๑ ยุ. หีนตโร ฯ ๒ ยุ. ปติกิฏฺฐตโร ฯ ๓ ยุ. สพฺพฏฺฐาเนสุ สุคโตติ ทิสฺสติ ฯ