พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/362/382 383
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
โลกสฺส สจฺฉิกิริยายาติ ฯ เต มยํ ภนฺเต ภควตา สเก อาจริยเก
สมนุยุญฺชิยมานา สมนุคฺคาหิยมานา สมนุภาสิยมานา ริตฺตา ตุจฺฉา
อปรทฺธาปิ กึ ปน ภนฺเต อตฺถิ เอกนฺตสุโข โลโก อตฺถิ
อาการวตี ปฏิปทา เอกนฺตสุขสฺส โลกสฺส สจฺฉิกิริยายาติ ฯ อตฺถิ
โข อุทายิ เอกนฺตสุโข โลโก อตฺถิ อาการวตี ปฏิปทา เอกนฺตสุขสฺส
โลกสฺส สจฺฉิกิริยายาติ ฯ กตมา ปน สา ภนฺเต อาการวตี
ปฏิปทา เอกนฺตสุขสฺส โลกสฺส สจฺฉิกิริยายาติ ฯ
[๓๘๒] อิธุทายิ ภิกฺขุ วิวิจฺเจว กาเมหิ ฯเปฯ ปฐมํ ฌานํ
อุปสมฺปชฺช วิหรติ วิตกฺกวิจารานํ วูปสมา ฯเปฯ ทุติยํ ฌานํ
อุปสมฺปชฺช วิหรติ ปีติยา จ วิราคา ฯเปฯ ตติยํ ฌานํ
อุปสมฺปชฺช วิหรติ อยํ โข สา อุทายิ อาการวตี ปฏิปทา
เอกนฺตสุขสฺส โลกสฺส สจฺฉิกิริยายาติ ฯ กินฺนุ ๑ โข สา ภนฺเต
อาการวตี ปฏิปทา เอกนฺตสุขสฺส โลกสฺส สจฺฉิกิริยาย สจฺฉิกโต
หิสฺส ภนฺเต เอตฺตาวตา เอกนฺตสุโข โลโก โหตีติ ฯ น ขฺวสฺส
อุทายิ เอตฺตาวตา เอกนฺตสุโข โลโก สจฺฉิกโต โหติ อาการวตี
เตฺวว สา ปฏิปทา เอกนฺตสุขสฺส โลกสฺส สจฺฉิกิริยายาติ ฯ
[๓๘๓] เอวํ วุตฺเต สกุลุทายิสฺส ปริพฺพาชกสฺส ปริสา อุนฺนาทินี
อุจฺจาสทฺทมหาสทฺทา อโหสิ เอตฺถ มยํ อนสฺสาม สาจริยกา
เอตฺถ มยํ อนสฺสาม สาจริยกา น มยํ อิโต ภิยฺโย อุตฺตริตรํ
ปชานามาติ ฯ อถ โข สกุลุทายิ ปริพฺพาชโก เต ปริพฺพาชเก
#๑ ยุ. น โข สา ฯ