พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/372/400 401
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
โข เอตํ ชาเนยฺยุํ กามํ วา กามสุขํ วา กามคฺคสุขํ วาติ ฯ
[๔๐๐] เอวํ วุตฺเต เวขณโส ปริพฺพาชโก กุปิโต อนตฺตมโน
ภควนฺตํเยว ขขเสนฺโต ภควนฺตํเยว วมฺเภนฺโต ภควนฺตํเยว วทมาโน
สมโณ
[๑] โคตโม ปาปิโต ภวิสฺสตีติ ภควนฺตํ เอตทโวจ เอวเมว
ปนิเธกจฺเจ ๒ สมณพฺราหฺมณา อชานนฺตา ปุพฺพนฺตํ อชานนฺตา
อปรนฺตํ อถ จ ปน ขีณา ชาติ วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ กตํ
กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานามาติ ๓ ปฏิชานนฺติ เตสมิทํ
ภาสิตํ หสฺสกํเยว สมฺปชฺชติ ลามกํเยว สมฺปชฺชติ ริตฺตกํเยว
สมฺปชฺชติ ตุจฺฉกํเยว สมฺปชฺชตีติ ฯ
[๔๐๑] เย โข เต กจฺจาน สมณพฺราหฺมณา อชานนฺตา
ปุพฺพนฺตํ อชานนฺตา ๓ อปรนฺตํ ขีณา ชาติ วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ กตํ
กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานามาติ ปฏิชานนฺติ เตสํ โสเยว
สหธมฺมิโก นิคฺคโห โหติ อปิจ กจฺจาน ติฏฺฐตุ ปุพฺพนฺโต
ติฏฺฐตุ อปรนฺโต เอตุ วิญฺญู ปุริโส อสโฐ อมายาวี อุชุชาติโก
อหมนุสาสามิ อหํ ธมฺมํ เทเสมิ ยถานุสิฏฺฐํ ตถา ปฏิปชฺชมาโน
นจิรสฺเสว สามญฺเญว ญสฺสติ สามํ ทกฺขิติ ๕ เอวํ กิรายสฺมา ๖ พนฺธนา
วิปฺปโมกฺโข โหติ ยทิทํ อวิชฺชาพนฺธนา ฯ เสยฺยถาปิ กจฺจาน
ทหโร กุมาโร มนฺโท อุตฺตานเสยฺยโก กณฺฐปญฺจเมหิ พนฺธเนหิ
พนฺโธ ๗ อสฺส สุตฺตพนฺธเนหิ ตสฺส วุฑฺฒิมนฺวาย อินฺทฺริยานํ
#๑ ยุ. จ ฯ ๒ ยุ. ปนิเธเก ฯ ๓ ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ ๔ ยุ. อปสฺสนฺตา ฯ
#๕ ยุ. ทกฺขีติ ฯ ๖ สี. ยุ. กิร สมฺมา ฯ ๗ ยุ. พทฺโธ ฯ