พระสุตันตปิฎกบาลี: 18/379/592
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สฬายตนวคฺโค
เต อุปสํหรติ ภิยฺโย สโทสาย ฯ ปุพฺเพ โข คามณิ สตฺตา
อวีตโมหา โมหพนฺธนพนฺธา เตสํ นโฏ รงฺคมชฺเฌ สมชฺชมชฺเฌ
เย ธมฺมา โมหนิยา เต อุปสํหรติ ภิยฺโย สโมหาย ฯ โส
อตฺตนา มตฺโต ปมตฺโต ปมาเท ฐตฺวา ๑ กายสฺส เภทา ปรํ
มรณา ปหาโส นาม นิรโย ตตฺถ อุปปชฺชติ ฯ สเจ โข
ปนสฺส เอวํ ทิฏฺฐิ โหติ โย โส นโฏ รงฺคมชฺเฌ สมชฺชมชฺเฌ
สจฺจาลิเกน ชนํ หาเสติ รเมติ โส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา
ปหาสานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตีติ ฯ สาสฺส จ ๒ โหติ
มิจฺฉาทิฏฺฐิ มิจฺฉาทิฏฺฐิกสฺส โข ปนาหํ คามณิ ปุริสปุคฺคลสฺส
ทฺวินฺนํ คตีนํ อญฺญตรํ คตึ วทามิ นิรยํ วา ติรจฺฉานโยนึ วาติ ฯ
[๕๙๒] เอวํ วุตฺเต ตาลปุตฺโต นฏคามณี ปโรทิ อสฺสูนิ
ปวตฺเตสิ ฯ เอตํ โข ตฺยาหํ คามณิ นาลตฺถํ อลํ คามณิ
ติฏฺฐเตตํ มา มํ เอตํ ปุจฺฉีติ ฯ นาหํ ภนฺเต เอตํ โรทามิ
ยํ มํ ภควา เอวมาห ฯ อปิ จาหํ ภนฺเต ปุพฺพเกหิ อาจริยปาจริเยหิ
นเฏหิ ทีฆรตฺตํ นิกโต วญฺจิโต ปลุทฺโธ โย โส
นโฏ รงฺคมชฺเฌ สมชฺชมชฺเฌ สจฺจาลิเกน ชนํ หาเสติ รเมติ
โส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา ปหาสานํ เทวานํ สหพฺยตํ
อุปปชฺชตีติ ฯ อภิกฺกนฺตํ ภนฺเต อภิกฺกนฺตํ ภนฺเต เสยฺยถาปิ
ภนฺเต นิกฺกุชฺชิตํ วา อุกฺกุชฺเชยฺย ปฏิจฺฉนฺนํ วา วิวเรยฺย มูฬฺหสฺส
#๑ ม. ยุ. ปเร มเทตฺวา ปมาเทตฺวา ฯ ๒ ม. ยุ. จสทฺโท นตฺถิ ฯ