พระสุตันตปิฎกบาลี: 10/385/321
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส มหาวคฺโค
โกเปนปิ นํ หริสฺสามิ มกฺเขนปิ นํ หริสฺสามิ ปฬาเสนปิ นํ
หริสฺสามีติ ฯ
[๓๒๑] เตนหิ ราชญฺญ อุปมนฺเต กริสฺสามิ อุปมายปีเธกจฺเจ
วิญฺญู ปุริสา ภาสิตสฺส อตฺถํ อาชานนฺติ ฯ ภูตปุพฺพํ ราชญฺญ
อญฺญตโร สูกรโปสโก ปุริโส สกมฺหา คามา อญฺญํ คามํ
อคมาสิ ตตฺถ อทฺทส ปหูตํ สุกฺขํ คูถํ ฉฑฺฑิตํ ฯ ทิสฺวานสฺส
เอตทโหสิ อยํ โข ปหูโต สุกฺขคูโถ ฉฑฺฑิโต ๑ มม สูกรานํ
ภกฺโข ๒ ยนฺนูนาหํ อิโต สุกฺขคูถํ หเรยฺยนฺติ ฯ โส อุตฺตราสงฺคํ/
ปตฺถริตฺวา ปหูตํ สุกฺขคูถํ อากิริตฺวา ภณฺฑิกํ พนฺธิตฺวา สีเส
อุจฺโจโรเปตฺวา ๓ อคมาสิ ฯ ตสฺส อนฺตรามคฺเค มหาอกาลเมโฆ
ปาวสฺสิ ฯ โส อุคฺฆรนฺตํ ปคฺฆรนฺตํ ยาว อคฺคนขา คูเถน
มกฺขิโต คูถภารํ อาทาย อคมาสิ ฯ ตเมนํ มนุสฺสา ทิสฺวา
เอวมาหํสุ กจฺจิ โน ตฺวํ ภเณ อุมฺมตฺโต กจฺจิ นุ ๔ วิเจโต ๕
กถญฺหิ นาม อุคฺฆรนฺตํ ปคฺฆรนฺตํ ยาว อคฺคนขา คูเถน มกฺขิโต
คูถภารํ หริยิสฺสสีติ ๖ ฯ ตุเมฺห เขฺวตฺถ ภเณ อุมฺมตฺตา ตุเมฺห
วิเจตา ๗ ตถา หิ ปน เม สูกรภตฺตนฺติ ฯ เอวเมว โข ตฺวํ
ราชญฺญ คูถภาริกูปโม ๘ มญฺเญ ปฏิภาสิ ปฏินิสฺสชฺเชตํ ราชญฺญ
ปาปกํ ทิฏฺฐิคตํ ปฏินิสฺสชฺเชตํ ราชญฺญ ปาปกํ ทิฏฺฐิคตํ มา
เต อโหสิ ทีฆรตฺตํ อหิตาย ทุกฺขายาติ ฯ
#๑ ม. ฉฑฺฑิโต มมญฺจ สูกรภตฺตํ ฯ ยุ. ฉฑฺฑิโต มมญฺจ ฯ ๒ สี. มมญฺจ สูกรภตฺโต ฯ
#๓ ม. อจฺจาโรเปตฺวา ฯ สี. ยุ. อุพฺพาเหตฺวา ฯ ๔ ม. ยุ. นุสทฺโท นตฺถิ ฯ ๕-๗ ยุ.
#เวเจโต เวเจตา ฯ ๖ หริสฺสสีติ ปาเฐน ภวิตพฺพํ ฯ ๘ สี. ยุ. คูถหาริกูปโม ฯ