พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/407/447
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
อิมสฺส ปน โภ รฏฺฐปาล ภาสิตสฺส กถํ อตฺโถ ทฏฺฐพฺโพติ ฯ
ตํ กึ มญฺญสิ มหาราช อโหสิ ตฺวํ วีสติวสฺสุทฺเทสิโกปิ
ปณฺณวีสติวสฺสุทฺเทสิโกปิ ๑ หตฺถิสฺมึปิ กตาวี อสฺสสฺมึปิ กตาวี รถสฺมึปิ
กตาวี ธนุสฺมึปิ กตาวี ถรุสฺมึปิ กตาวี อูรุพลี พาหุพลี อลมตฺโต
สงฺคามาวจโรติ ฯ อโหสิมหํ โภ รฏฺฐปาล วีสติวสฺสุทฺเทสิโกปิ
ปณฺณวีสติวสฺสุทฺเทสิโกปิ ๒ หตฺถิสฺมึปิ กตาวี อสฺสสฺมึปิ กตาวี
รถสฺมึปิ กตาวี ธนุสฺมึปิ กตาวี ถรุสฺมึปิ กตาวี อูรุพลี พาหุพลี
อลมตฺโต สงฺคามาวจโร อปฺเปกทาหํ โภ รฏฺฐปาล อิทฺธิมา ๓
มญฺเญ น อตฺตโน พเลน สมสมํ สมนุปสฺสามีติ ฯ ตํ กึ มญฺญสิ
มหาราช เอวเมว ตฺวํ เอตรหิปิ ๓ อูรุพลี พาหุพลี อลมตฺโต
สงฺคามาวจโรติ ฯ โน หิทํ โภ รฏฺฐปาล เอตรหิ ชิณฺโณ
วุฑฺโฒ มหลฺลโก อทฺธคโต วโยอนุปฺปตฺโต อสีติโก เม วโย ๕
วตฺตติ อปฺเปกทาหํ โภ รฏฺฐปาล อิธ ปาทํ กริสฺสามีติ อญฺเญเนว
ปาทํ กโรมีติ ฯ อิทํ โข ตํ มหาราช เตน ภควตา ชานตา
ปสฺสตา อรหตา สมฺมาสมฺพุทฺเธน สนฺธาย ภาสิตํ อุปนียติ
โลโก อทฺธุโวติ ยมหํ ญตฺวา จ ทิสฺวา จ สุตฺวา จ อคารสฺมา
อนคาริยํ ปพฺพชิโตติ ฯ อจฺฉริยํ โภ รฏฺฐปาล อพฺภูตํ โภพ
รฏฺฐปาล ยาว สุภาสิตญฺจิทํ เตน ภควตา ชานตา ปสฺสตา
อรหตา สมฺมาสมฺพุทฺเธน อุปนียติ โลโก อทฺธุโวติ อุปนียติ
#๑-๒ ยุ. ปณฺณุ... ฯ ๓ สี. ยุ. อิทฺธิมาว มญฺเญติ ทิสฺสติ ฯ
#๔ ยุ. ปิสทฺโท นตฺถิ ฯ ๕ ยุ. อาสีติโก วโย ฯ เมติ นตฺถิ ฯ