พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/411/451
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
รถกายา ปตฺติกายา พหุ ตตฺถ ทนฺตาชินํ พหุ ตตฺถ หิรญฺญสุวณฺณํ
อกตญฺเจว กตญฺจ พหุ ตตฺถ อิตฺถีปริคฺคโห สกฺกาว ตาวตฺตเกน
พลตฺเถน อภิวิชินิตุํ อภิวิชิน มหาราชาติ กินฺติ นํ กเรยฺยาสีติ ฯ
ตมฺปิ มยํ โภ รฏฺฐปาล อภิวิชฺชิย อชฺฌาวเสยฺยามาติ ฯ อิทํ
โข ตํ มหาราช เตน ภควตา ชานตา ปสฺสตา อรหตา สมฺมาสมฺพุทฺเธน
สนฺธาย ภาสิตํ อูโน โลโก อติตฺโต ตณฺหาทาโสติ
ยมหํ ญตฺวา จ ทิสฺวา จ สุตฺวา จ อคารสฺมา อนคาริยํ
ปพฺพชิโตติ ฯ อจฺฉริยํ โภ รฏฺฐปาล อพฺภูตํ โภ รฏฺฐปาล
ยาว สุภาสิตญฺจิทํ เตน ภควตา ชานตา ปสฺสตา อรหตา สมฺมาสมฺพุทฺเธน
อูโน โลโก อติตฺโต ตณฺหาทาโสติ อูโน หิ โภ
รฏฺฐปาล โลโก อติตฺโต ตณฺหาทาโสติ ฯ
[๔๕๑] อิทมโวจ อายสฺมา รฏฺฐปาโล อิทํ วตฺวา อถาปรํ
เอตทโวจ
ปสฺสามิ โลเก สธเน มนุสฺเส
ลทฺธาน วิตฺตํ น ททนฺติ โมหา
ลุทฺธา ธนํ สนฺนิจยํ กโรนฺติ
ภิยฺโย จ กาเม อภิปตฺถยนฺติ
ราชา ปสยฺห ๑ ปฐวึ วิชิตฺวา
สสาครนฺตํ มหิมาวสนฺโต
โอรํ สมุทฺทสฺส อติตฺตรูโป
#๑ ยุ. ปสยฺหา ฯ