พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/467/514
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
น เม อาจริโย อตฺถิ สทิโส เม น วิชฺชติ
สเทวกสฺมิ โลกสฺมึ นตฺถิ เม ปฏิปุคฺคโล
อหํ หิ อรหา โลเก อหํ สตฺถา อนุตฺตโร
เอโกมฺหิ สมฺมาสมฺพุทฺโธ สีติภูโตมฺหิ ๑ นิพฺพุโต
ธมฺมจกฺกํ ปวตฺเตตุํ คจฺฉามิ กาสินํ ปุรํ
อนฺธภูตสฺมิ โลกสฺมึ อาหญฺญึ ๒ อมตทุนฺทุภินฺติ ฯ
ยถา โข ตฺวํ อาวุโส ปฏิชานาสิ อรหาสิ อนนฺตชิโนติ ฯ
มาทิสา เว ชินา โหนฺติ เย ปตฺตา อาสวกฺขยํ
ชิตา เม ปาปกา ธมฺมา ตสฺมาหํ อุปกา ชิโนติ ฯ
เอวํ วุตฺเต ราชกุมาร อุปโก อาชีวโก หุเวยฺยาวุโสติ วตฺวา
สีสํ อุกฺกํสิตฺวา ๓ ชิวฺหํ นิลฺลาเฬตฺวา ๔ อุมฺมคฺคํ คเหตฺวา ปกฺกามิ ฯ
[๕๑๔] อถ ขฺวาหํ อนุปุพฺเพน จาริกํ จรมาโน เยน พาราณสี
อิสิปตนํ มิคทาโย เยน ปญฺจวคฺคิยา ภิกฺขู เตนุปสงฺกมึ ฯ
อทฺทสํสุ โข มํ ราชกุมาร ปญฺจวคฺคิยา ภิกฺขู ทูรโตว อาคจฺฉนฺตํ
ทิสฺวาน อญฺญมญฺญํ กติกํ สณฺฐเปสุํ อยํ อาวุโส สมโณ
โคตโม อาคจฺฉติ พาหุลฺลิโก ปธานวิพฺภนฺโต อาวตฺโต พาหุลฺลาย
โส เนว อภิวาเทตพฺโพ น ปจฺจุฏฺฐาตพฺโพ นาสฺส ปตฺตจีวรํ
ปฏิคฺคเหตพฺพํ อปิจ โข อาสนํ ฐเปตพฺพํ สเจ อากงฺขติ ๕
นิสีทิสฺสตีติ ฯ ยถา ยถา โข อหํ ราชกุมาร ปญฺจวคฺคิเย
#๑ ยุ. สีติภูโตสฺมิ ฯ ๒ ยุ. อาหญฺฉํ ฯ ๓ สี. โอกปฺเปตฺวา ฯ ยุ. โอกมฺเปตฺวา ฯ
#๔ ปททฺวยํ สีหฬโปตฺถเก นตฺถิ ฯ ๕ ยุ. อากงฺขิสฺสติ ฯ