พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/471/516 517
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
พฺรหฺมจริยปริโยสานํ ทิฏฺเฐว ธมฺเม สยํ อภิญฺญา สจฺฉิกตฺวา
อุปสมฺปชฺช วิหเรยฺยาติ ฯ เตนหิ ราชกุมาร ตํเยเวตฺถ ปฏิปุจฺฉิสฺสามิ
ยถา เต ขเมยฺย ตถา ตํ พฺยากเรยฺยาสิ ตํ
กึ มญฺญสิ ราชกุมาร กุสโล ตฺวํ หตฺถารูเฬฺห องฺกุสคเณฺห ๑
สิปฺเปติ ฯ เอวํ ภนฺเต กุสโล อหํ หตฺถารูเฬฺห ๒ องฺกุสคเณฺห
สิปฺเปติ ฯ
[๕๑๖] ตํ กึ มญฺญสิ ราชกุมาร อิธ ปุริโส อาคจฺเฉยฺย
โพธิ ราชกุมาโร หตฺถารูฬฺหํ องฺกุสคณฺหํ สิปฺปํ ชานาติ ตสฺสาหํ
สนฺติเก หตฺถารูฬฺหํ องฺกุสคณฺหํ สิปฺปํ สิกฺขิสฺสามีติ ฯ โส จสฺส
อสทฺโธ ยาวตฺตกํ สทฺเธน ปตฺตพฺพํ ตํ น สมฺปาปุเณยฺย ฯ โส
จสฺส พหฺวาพาโธ ๓ ยาวตฺตกํ อปฺปาพาเธน ปตฺตพฺพํ ตํ น สมฺปาปุเณยฺย ฯ
โส จสฺส สโฐ มายาวี ยาวตฺตกํ ๓ อสเฐน อมายาวินา
ปตฺตพฺพํ ตํ น สมฺปาปุเณยฺย ฯ โส จสฺส กุสีโต ยาวตฺตกํ
อารทฺธวิริเยน ปตฺตพฺพํ ตํ น สมฺปาปุเณยฺย ฯ โส จสฺส
ทุปฺปญฺโญ ยาวตฺตกํ ปญฺญวตา ๕ ปตฺตพฺพํ ตํ น สมฺปาปุเณยฺย ฯ
ตํ กึ มญฺญสิ ราชกุมาร อปิ นุ โส ปุริโส ตว สนฺติเก
หตฺถารูฬฺหํ องฺกุสคณฺหํ สิปฺปํ สิกฺเขยฺยาติ ฯ เอกเมเกนาปิ ภนฺเต
องฺเคน สมนฺนาคโต โส ปุริโส น มม สนฺติเก หตฺถารูฬฺหํ๔
องฺกุสคณฺหํ สิปฺปํ สิกฺเขยฺย โก ปน วาโท ปญฺจหงฺเคหีติ ฯ
[๕๑๗] ตํ กึ มญฺญสิ ราชกุมาร อิธ ปุริโส อาคจฺเฉยฺย
#๑ ยุ. องฺกุสคเยฺห ฯ ๒ ยุ. หตฺถารูเยฺห องฺกุสคเยฺห ฯ ๓ ยุ. พวหาพาโธ ฯ
#๔ ยุ. สพฺพตฺถ ยาวตกนฺติ ทิสฺสติ ฯ ๕ ยุ. ปญฺญาวตา ฯ.