พระสุตันตปิฎกบาลี: 12/592/553
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มูลปณฺณาสก
ปสํสกา วายาภินนฺทิโน ภูตปสํสกา ภูตาภินนฺทิโน เทวปสํสกา
เทวาภินนฺทิโน ปชาปติปสํสกา ปชาปตาภินนฺทิโน พฺรหฺมปสํสกา
พฺรหฺมาภินนฺทิโน เต กายสฺส เภทา ปาณุปจฺเฉทา ปณีเต กาเย
ปติฏฺฐิตา ฯ กินฺตาหํ ๑ ภิกฺขุ เอวํ วทามิ อิงฺฆ ตฺวํ มาริส
ยเทว เต พฺรหฺมา อาห ตเทว ตฺวํ กโรหิ มา ตฺวํ พฺรหฺมุโน
วจนํ อุปาติวตฺติตฺโถ สเจ โข ตฺวํ ภิกฺขุ พฺรหฺมุโน วจนํ
อุปาติวตฺติสฺสสิ ฯ เสยฺยถาปิ นาม ปุริโส สิรึ อาคจฺฉนฺตึ ทณฺเฑน
ปฏิปฺปนาเมยฺย เสยฺยถาปิ วา ปน ภิกฺขุ ปุริโส นรกปฺปปาเต
ปปตนฺโต หตฺเถหิ จ ปาเทหิ จ ปฐวึ วิราเชยฺย เอวํ สมฺปทมิทํ
ภิกฺขุ ตุยฺหํ ภวิสฺสติ ฯ อิงฺฆ ตฺวํ มาริส ยเทว เต พฺรหฺมา
อาห ตเทว ตฺวํ กโรหิ มา ตฺวํ พฺรหฺมุโน วจนํ อุปาติวตฺติตฺโถ
นนุ ตฺวํ ภิกฺขุ ปสฺสสิ พฺรหฺมปริสํ ๒ สนฺนิสินฺนนฺติ ๓ ฯ อิติ โข มํ
ภิกฺขเว มาโร ปาปิมา พฺรหฺมปริสํ อุปเนสิ ฯ เอวํ วุตฺเต อหํ
ภิกฺขเว มารํ ปาปิมนฺตํ เอตทโวจํ ชานามิ โข ตาหํ ปาปิม
มา ตฺวํ มญฺญิตฺโถ น มํ ชานาตีติ มาโร ตฺวมสิ ปาปิม
โย เจว ปาปิม พฺรหฺมา ยา จ พฺรหฺมปริสา เย จ พฺรหฺมปาริสชฺชา
สพฺเพว ตว หตฺถคตา สพฺเพ ๔ ตว วสงฺคตา ตุยฺหํ หิ
ปาปิม เอวํ โหติ เอโสปิ เม อสฺส หตฺถคโต เอโสปิ เม
อสฺส วสงฺคโตติ อหํ โข ปน ปาปิม เนว ตว หตฺถคโต
เนว ตว วสงฺคโตติ ฯ
#๑ ม. ยุ. ตํ ตาหํ ฯ ๒ ยุ. พฺรหฺมณึ ปริสํ ฯ ๓ ม. สนฺนิปติตนฺติ ฯ
#๔ ม. ยุ. สพฺเพว ฯ