พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/63/221 222 223
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
เทวปุตฺตสํยุตฺตํ
ปฐโม วคฺโค
_______
ปฐมํ ปฐมกสฺสปสุตฺตํ
[๒๒๑] เอวมฺเม สุตํ เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ
เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม ฯ อถ โข กสฺสโป เทวปุตฺโต
อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺโณ เกวลกปฺปํ เชตวนํ
โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ
อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ ฯ เอกมนฺตํ ฐิโต โข กสฺสโป
เทวปุตฺโต ภควนฺตํ เอตทโวจ ภิกฺขุํ ภควา ปกาเสสิ โน จ
ภิกฺขุโน อนุสาสนฺติ ๑ ฯ เตน หิ กสฺสป ตญฺเญเวตฺถ ปฏิภาตูติ ฯ
[๒๒๒] สุภาสิตสฺส สิกฺเขถ สมณุปาสนสฺส จ
เอกาสนสฺส จ รโห จิตฺตวูปสมสฺส จาติ
อิทมโวจ กสฺสโป เทวปุตฺโต สมนุญฺโญ สตฺถา อโหสิ ฯ อถ
โข กสฺสโป เทวปุตฺโต สมนุญฺโญ เม สตฺถาติ ภควนฺตํ
อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา ตตฺเถวนฺตรธายีติ ฯ
ทุติยํ ทุติยกสฺสปสุตฺตํ
[๒๒๓] สาวตฺถิยํ อาราเม ... เอกมนฺตํ ฐิโต โข กสฺสโปฎ
เทวปุตฺโต ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ
#๑ สี. อนุสาสนินฺติปิ อนุสาสินินฺติปิ ปาโฐ ฯ