พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/64/70
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
คหปติ อิธาคจฺเฉยฺย สมโณ วา พฺราหฺมโณ วา อิทฺธิมา
เจโตวสิปฺปตฺโต โส เอวํ วเทยฺย อหํ อิมํ นาฬนฺทํ เอเกน
มโนปโทเสน ภสฺมํ กริสฺสามีติ ฯ ตํ กึ มญฺญสิ คหปติ
ปโหติ นุ โข โส สมโณ วา พฺราหฺมโณ วา อิทฺธิมา เจโตวสิปฺปตฺโต
อิมํ นาฬนฺทํ เอเกน มโนปโทเสน ภสฺมํ กาตุนฺติ ฯ
ทสปิ ภนฺเต ๑ นาฬนฺทา วีสมฺปิ ภนฺเต นาฬนฺทา ตึสมฺปิ ภนฺเต
นาฬนฺทา จตฺตาฬีสมฺปิ ภนฺเต นาฬนฺทา ปญฺญาสมฺปิ ภนฺเต
นาฬนฺทา ปโหติ โส สมโณ วา พฺราหฺมโณ วา อิทฺธิมา
เจโตวสิปฺปตฺโต อิมํ นาฬนฺทํ ๒ เอเกน มโนปโทเสน ภสฺมํ กาตุํ
กิญฺหิ โสภติ เอกา ฉวา นาฬนฺทาติ ฯ คหปติ ๓ คหปติ มนสิกโรหิ
นมสิกริตฺวา โข ตฺวํ คหปติ พฺยากโรหิ น โข เต สนฺธิยติ
ปุริเมน วา ปจฺฉิมํ ปจฺฉิเมน วา ปุริมํ ภาสิตา โข ปน เต
คหปติ เอสา วาจา สจฺเจ อหํ ภนฺเต ปติฏฺฐาย มนฺเตสฺสามิ ๓
โหตุ โน เอตฺถ กถาสลฺลาโปติ ฯ กิญฺจาปิ ภนฺเต ภควา
เอวมาห อถ โข กายทณฺโฑว มหาสาวชฺชตโร ปาปสฺส กมฺมสฺส
กิริยาย ปาปสฺส กมฺมสฺส ปวตฺติยา โน ตถา วจีทณฺโฑ โน
ตถา มโนทณฺโฑติ ฯ ตํ กึ มญฺญสิ คหปติ สุตนฺเต ทณฺฑกีรญฺญํ ๕
กาลิงฺคารญฺญํ ๖ เมชฺฌารญฺญํ ๗ มาตงฺคารญฺญํ อรญฺญํ
อรญฺญภูตนฺติ ฯ เอวํ ภนฺเต สุตํ เม ทณฺฑกีรญฺญํ กาลิงฺคารญฺญํ
เมชฺฌารญฺญํ มาตงฺคารญฺญํ อรญฺญํ อรญฺญภูตนฺติ ฯ
#๑ ม. อิเธว เอกาลปนเมว อตฺถิ ฯ ๒ ม. ยุ. อิมํ นาฬนฺทนฺติ เทฺว ปาฐา นตฺถิ ฯ
#๓ ม. เตนหิ คหปติ ฯ ทุติยาลปนํ นตฺถิ ฯ ๔ ม. มนฺเตยฺยามิ ฯ ๕ ยุ. ทณฺฑการญฺญํ ฯ
#๖ ม. กลิงฺครญฺญํ ฯ ๗ ม. มชฺฌรญฺญํ ฯ