พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/649/708

สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
เล่ม 13
หน้า 649
ตเปน พฺรหฺมจริเยน สํยเมน ทเมน จ เอเตน พฺราหฺมโณ โหติ เอตํ พฺรหฺมานมุตฺตมํ ๑ ตีหิ วิชฺชาหิ สมฺปนฺโน สนฺโต ขีณปุนพฺภโว เอวํ วาเสฏฺฐ ชานาหิ พฺรหฺมา สกฺโก วิชานตนฺติ ฯ
[๗๐๘] เอวํ วุตฺเต วาเสฏฺฐภารทฺวาชมาณวา ภควนฺตํ เอตทโวจุํ อภิกฺกนฺตํ โภ โคตม อภิกฺกนฺตํ โภ โคตม เสยฺยถาปิ โภ โคตม นิกฺกุชฺชิตํ วา อุกฺกุชฺเชยฺย ปฏิจฺฉนฺนํ วา วิวเรยฺย มูฬฺหสฺส วา มคฺคํ อาจิกฺเขยฺย อนฺธกาเร วา เตลปชฺโชตํ ธาเรยฺย จกฺขุมนฺโต รูปานิ ทกฺขนฺตีติ เอวเมว โภตา โคตเมน อเนกปริยาเยน ธมฺโม ปกาสิโต เอเต มยํ ภวนฺตํ โคตมํ สรณํ คจฺฉาม ธมฺมญฺจ ภิกฺขุสงฺฆญฺจ อุปาสเก โน ภวํ โคตโม ธาเรตุ อชฺชตคฺเค ปาณุเปเต สรณงฺคเตติ ๒ ฯ วาเสฏฺฐสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ อฏฺฐมํ ฯ _____________ #๑ ยุ. พฺราหฺมณมุตฺตมํ ฯ ๒ ยุ. สรณาคเตติ ฯ