พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/661/727
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
มาณว วิชฺชติ ยํ อญฺโญ พฺราหฺมโณ ลเภยฺย ภตฺตคฺเค
อคฺคาสนํ อคฺโคทกํ อคฺคปิณฺฑํ น โส พฺราหฺมโณ ลเภยฺย
ภตฺตคฺเค อคฺคาสนํ อคฺโคทกํ อคฺคปิณฺฑํ ฯ อญฺเญ ๑ พฺราหฺมณา
ลภนฺติ ภตฺตคฺเค อคฺคาสนํ อคฺโคทกํ อคฺคปิณฺฑํ นาหํ ลภามิ
ภตฺตคฺเค อคฺคาสนํ อคฺโคทกํ อคฺคปิณฺฑนฺติ อิติ โส กุปิโต ๒
อนตฺตมโน อิมสฺส ปน มาณว พฺราหฺมณา กึ วิปากํ ปญฺญ-
เปนฺตีติ ฯ น เขฺวตฺถ โภ โคตม พฺราหฺมณา เอวํ ทานํ เทนฺติ
อิมินา ๓ จ โว กุปิโต อนตฺตมโนติ อถ เขฺวตฺถ พฺราหฺมณา
อนุกมฺปชาติกํเยว ทานํ เทนฺตีติ ฯ เอวํ สนฺเต โข มาณว
พฺราหฺมณานํ อิทํ ฉฏฺฐํ ปุญฺญกิริยาวตฺถุํ ๔ โหติ ยทิทํ อนุ-
กมฺปชาติกนฺติ ๕ ฯ เอวํ สนฺเต โภ โคตม พฺราหฺมณานํ อิทํ ฉฏฺฐํ
ปุญฺญกิริยาวตฺถุํ ๖ โหติ ยทิทํ อนุกมฺปชาติกนฺติ ๗ ฯ
[๗๒๗] เย เต มาณว พฺราหฺมณา ปญฺจ ธมฺเม ปญฺญเปนฺติ
ปุญฺญสฺส กิริยาย กุสลสฺส อาราธนาย เอเต ๘ กตฺถ พหุลํ สมนุ-
ปสฺสสีติ ฯ เยเม โภ โคตม พฺราหฺมณา ปญฺจ ธมฺเม ปญฺญเปนฺติ
ปุญฺญสฺส กิริยาย กุสลสฺส อาราธนาย อิมาหํ ปญฺจ ธมฺเม
ปพฺพชิเตสุ พหุลํ สมนุปสฺสามิ อปฺปํ คหฏฺเฐสุ คหฏฺโฐ หิ โภ
โคตม มหตฺโถ มหากิจฺโจ มหาธิกรโณ มหาสมารมฺโภ น
สตตํ สมิตํ สจฺจวาที โหติ ปพฺพชิโต โข ปน โภ โคตม
อปฺปตฺโถ อปฺปกิจฺโจ อปฺปาธิกรโณ อปฺปสมารมฺโภ สตตํ สมิตํ
#๑ ยุ. อญฺโญ พฺราหฺมโณ ลภติ ฯ ๒ ยุ. กุปิโต โหติ ฯ ๓ ยุ. อิมินา ปโร
#กุปิโต โหตุ ฯ ๔-๖ ยุ. .. วตฺถุ ฯ ๕-๗ ยุ. อนุกมฺปาชาติกนฺติ
#๘ ยุ. อิเม ตวํ ปญฺจ