พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/662/728
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
สจฺจวาที โหติ คหฏฺโฐ หิ โภ โคตม มหตฺโถ มหากิจฺโจ
มหาธิกรโณ มหาสมารมฺโภ น สตตํ สมิตํ ตปสฺสี โหติ ...
พฺรหฺมจารี โหติ ... สชฺฌายพหุโล โหติ ... จาคพหุโล โหติ
ปพฺพชิโต โข ปน โภ โคตม อปฺปตฺโถ อปฺปกิจฺโจ อปฺปาธิกรโณ
อปฺปสมารมฺโภ สตตํ สมิตํ ตปสฺสี โหติ ... พฺรหฺมจารี
โหติ ... สชฺฌายพหุโล โหติ ... จาคพหุโล โหติ ฯ เยเม โภ
โคตม พฺราหฺมณา ๑ ปญฺจ ธมฺเม ปญฺญเปนฺติ ปุญฺญสฺส กิริยาย
กุสลสฺส อาราธนาย อิมาหํ ปญฺจ ธมฺเม ปพฺพชิเตสุ พหุลํ
สมนุปสฺสามิ อปฺปํ คหฏฺเฐสูติ ฯ
[๗๒๘] เย เต มาณว พฺราหฺมณา ปญฺจ ธมฺเม ปญฺญเปนฺติ
ปุญฺญสฺส กิริยาย กุสลสฺส อาราธนาย จิตฺตสฺสาหํ เอเต ปริกฺขาเร
วทามิ ยทิทํ จิตฺตํ อเวรํ อพฺยาปชฺฌํ ตสฺส ภาวนาย ฯ อิธ
มาณว ภิกฺขุ สจฺจวาที โหติ โส สจฺจวาทิมฺหีติ ลภติ อตฺถเวทํ
ลภติ ธมฺมเวทํ ลภติ ธมฺมูปสญฺหิตํ ปามุชฺชํ ยนฺตํ กุสลูปสญฺหิตํ
ปามุชฺชํ จิตฺตสฺสาหํ เอตํ ปริกฺขารํ วทามิ ยทิทํ จิตฺตํ อเวรํ
อพฺยาปชฺฌํ ตสฺส ภาวนาย ฯ อิธ มาณว ภิกฺขุ ตปสฺสี โหติ ...
พฺรหฺมจารี โหติ ... สชฺฌายพหุโล โหติ ... จาคพหุโล โหติ โส
จาคพหุโลมฺหีติ ลภติ อตฺถเวทํ ลภติ ธมฺมเวทํ ลภติ ธมฺมูปสญฺหิตํ
ปามุชฺชํ ยนฺตํ กุสลูปสญฺหิตํ ปามุชฺชํ จิตฺตสฺสาหํ เอตํ
ปริกฺขารํ วทามิ ยทิทํ จิตฺตํ อเวรํ อพฺยาปชฺฌํ ตสฺส ภาวนาย ฯ
#๑ ยุ. สมณพฺราหฺมณา ฯ