พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/664/730
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
ปชานามีติ ฯ สุตํ เมตํ โภ โคตม สมโณ โคตโม พฺรหฺมานํ
สหพฺยตาย มคฺคํ เทเสตีติ สาธุ เม ภวํ โคตโม พฺรหฺมานํ
สหพฺยตาย มคฺคํ เทเสตูติ ฯ เตนหิ มาณว สุณาหิ สาธุกํ
มนสิกโรหิ ภาสิสฺสามีติ ฯ เอวํ โภติ โข สุโภ มาณโว
โตเทยฺยปุตฺโต ภควโต ปจฺจสฺโสสิ ฯ
[๗๓๐] ภควา เอตทโวจ กตโม จ มาณว พฺรหฺมานํ
สหพฺยตาย มคฺโค อิธ มาณว ภิกฺขุ เมตฺตาสหคเตน เจตสา
เอกํ ทิสํ ผริตฺวา วิหรติ ตถา ทุติยํ ตถา ตติยํ ตถา
จตุตฺถํ อิติ อุทฺธมโธ ติริยํ สพฺพธิ สพฺพตฺถตาย ๑ สพฺพาวนฺตํ
โลกํ เมตฺตาสหคเตน เจตสา วิปุเลน มหคฺคเตน อปฺปมาเณน
อเวเรน อพฺยาปชฺเฌน ผริตฺวา วิหรติ เอวํ ภาวิตาย โข มาณว
เมตฺตาย เจโตวิมุตฺติยา ยํ ปมาณกตํ กมฺมํ น ตํ ตตฺราวสิสฺสติ
น ตํ ตตฺราวติฏฺฐติ เสยฺยถาปิ มาณว พลวา สงฺขธโม อปฺปกสิเรเนว
จาตุทฺทิสา วิญฺญาเปยฺย เอวเมว โข มาณว เอวํ ภาวิตาย
เมตฺตาย เจโตวิมุตฺติยา ยํ ปมาณกตํ กมฺมํ น ตํ ตตฺราวสิสฺสติ
น ตํ ตตฺราวติฏฺฐติ อยมฺปิ โข มาณว พฺรหฺมานํ สหพฺยตาย
มคฺโค ฯ ปุน จปรํ มาณว ภิกฺขุ กรุณาสหคเตน เจตสา ... มุทิตาสหคเตน
เจตสา ... อุเปกฺขาสหคเตน เจตสา เอกํ ทิสํ ผริตฺวา
วิหรติ ตถา ทุติยํ ตถา ตติยํ ตถา จตุตฺถํ อิติ อุทฺธมโธ
ติริยํ สพฺพธิ สพฺพตฺถตาย ๒ สพฺพาวนฺตํ โลกํ อุเปกฺขาสหคเตน เจตสา
#๑-๒ ยุ. สพฺพตฺตตาย ฯ