พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/666/733
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
ชาณุสฺโสณิ พฺราหฺมโณ สุภํ มาณวํ โตเทยฺยปุตฺตํ ทูรโตว
อาคจฺฉนฺตํ ทิสฺวาน สุภํ มาณวํ โตเทยฺยปุตฺตํ เอตทโวจ หนฺท ๑
ภวํ ภารทฺวาโช อาคจฺฉิ ๒ ทิวาทิวสฺสาติ ฯ อิโต หิ โข อหํ โภ
อาคจฺฉามิ สมณสฺส โคตมสฺส สนฺติกาติ ฯ ตํ กึ มญฺญสิ ภวํ
ภารทฺวาโช สมณสฺส โคตมสฺส ปญฺญาเวยฺยตฺติยํ ปณฺฑิโต มญฺเญติ
โก จาหมฺโภ โก จ สมณสฺส โคตมสฺส ปญฺญาเวยฺยตฺติยํ ชานิสฺสามิ
โสปิ นูนสฺส ตาทิโสว โย สมณสฺส โคตมสฺส ปญฺญาเวยฺยตฺติยํ
ชาเนยฺยาติ ฯ อุฬาราย ขลุ ภวํ ภารทฺวาโช สมณํ โคตมํ
ปสํสาย ปสํสตีติ ฯ โก จาหมฺโภ โก จ สมณํ โคตมํ ปสํสิสฺสามิ
ปสตฺถปฺปสตฺโถ จ ๓ ภวํ โคตโม เสฏฺโฐ เทวมนุสฺสานํ เย จิเม
โภ พฺราหฺมณา ปญฺจ ธมฺเม ปญฺญเปนฺติ ปุญฺญสฺส กิริยาย
กุสลสฺส อาราธนาย จิตฺตสฺเสว ๓ สมโณ โคตโม เอเต ปริกฺขาเร
วเทติ ยทิทํ จิตฺตํ อเวรํ อพฺยาปชฺฌํ ตสฺส ภาวนายาติ ฯ
[๗๓๓] เอวํ วุตฺเต ชาณุสฺโสณิ พฺราหฺมโณ สพฺพเสตา
วลวาภิรถา โอโรหิตฺวา เอกํสํ อุตฺตราสงฺคํ กริตฺวา เยน ภควา
เตนญฺชลิมฺปณาเมตฺวา อุทานํ อุทาเนสิ ลาภา รญฺโญ ปเสนทิสฺส
โกสลสฺส สุลทฺธํ
[๕] รญฺโญ ปเสนทิสฺส โกสลสฺส ยสฺส
วิชิเต ตถาคโต วิหรติ อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธติ ฯ
สุภสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ นวมํ ฯ
________
#๑ ยุ. หนฺท กุโต นุ ฯ ๒ ยุ. อาคจฺฉติ ฯ ๓ ยุ. จ โส ภวํ ฯ ๔ ยุ. จิตฺตสฺส
#เต สมโณ โคตโม ปริกฺขาเร วทติ ฯ ๕ ยุ. เอตฺถนฺตเร ลาภาติ ทิสฺสติ ฯ