พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/667/734 735

สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
เล่ม 13
หน้า 667
สคารวสุตฺตํ
[๗๓๔] เอวมฺเม สุตํ เอกํ สมยํ ภควา โกสเลสุ จาริกํ จรติ มหตา ภิกฺขุสงฺเฆน สทฺธึ ฯ เตน โข ปน สมเยน ธนญฺชานี ๑ นาม พฺราหฺมณี ปจฺจลกปฺเป ๒ ปฏิวสติ อภิปฺปสนฺนา พุทฺเธ จ ธมฺเม จ สงฺเฆ จ ฯ อถ โข ธนญฺชานี พฺราหฺมณี อุปกฺขลิตฺวา ติกฺขตฺตุํ อุทานํ อุทาเนสิ นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส ... นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺสาติ ฯ
[๗๓๕] เตน โข ปน สมเยน สคารโว ๓ นาม มาณโว ปจฺจลกปฺเป ปฏิวสติ ติณฺณํ เวทานํ ปารคู สนิฆณฺฑุเกฏุภานํ สากฺขรปฺปเภทานํ อิติหาสปญฺจมานํ ปทโก เวยฺยากรโณ โลกายต มหาปุริสลกฺขเณสุ อนวโย ฯ อสฺโสสิ โข สคารโว มาณโว ธนญฺชานิยา พฺราหฺมณิยา เอวํ วาจํ ภาสมานาย สุตฺวาน ธนญฺชานึ พฺราหฺมณึ เอตทโวจ อวภูตา จ ยํ ธนญฺชานี พฺราหฺมณี ปราภูตา จ ยํ ธนญฺชานี พฺราหฺมณี วิชฺชมานานํ เตวิชฺชานํ พฺราหฺมณานํ อถ จ ปน ตสฺส มุณฺฑกสฺส สมณสฺส วณฺณํ ภาสตีติ ฯ น หิ ปน ตฺวํ ตาต ภทฺรมุข ตสฺส ภควโต สีลปญฺญาณํ ชานาสิ สเจ ตฺวํ ตาต ภทฺรมุข ตสฺส ภควโต สีลปญฺญาณํ ชาเนยฺยาสิ น ตฺวํ ตาต ภทฺรมุข ตํ ภควนฺตํ อกฺโกสิตพฺพํ ปริภาสิตพฺพํ มญฺเญยฺยาสีติ ฯ เตนหิ โภติ ยทา สมโณ ๔ ปจฺจลกปฺปํ อนุปฺปตฺโต โหติ #๑ ยุ. ธานญฺชานี ฯ ๒ ยุ. จนฺทลกปฺเป ฯ ๓ ยุ. สํคารโว ฯ ๔ ยุ. สมโณ โคตโม ฯ