พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/667/734 735
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
สคารวสุตฺตํ
[๗๓๔] เอวมฺเม สุตํ เอกํ สมยํ ภควา โกสเลสุ จาริกํ
จรติ มหตา ภิกฺขุสงฺเฆน สทฺธึ ฯ เตน โข ปน สมเยน ธนญฺชานี ๑
นาม พฺราหฺมณี ปจฺจลกปฺเป ๒ ปฏิวสติ อภิปฺปสนฺนา พุทฺเธ จ
ธมฺเม จ สงฺเฆ จ ฯ อถ โข ธนญฺชานี พฺราหฺมณี อุปกฺขลิตฺวา
ติกฺขตฺตุํ อุทานํ อุทาเนสิ นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส ...
นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺสาติ ฯ
[๗๓๕] เตน โข ปน สมเยน สคารโว ๓ นาม มาณโว ปจฺจลกปฺเป
ปฏิวสติ ติณฺณํ เวทานํ ปารคู สนิฆณฺฑุเกฏุภานํ สากฺขรปฺปเภทานํ
อิติหาสปญฺจมานํ ปทโก เวยฺยากรโณ โลกายต มหาปุริสลกฺขเณสุ
อนวโย ฯ อสฺโสสิ โข สคารโว มาณโว ธนญฺชานิยา
พฺราหฺมณิยา เอวํ วาจํ ภาสมานาย สุตฺวาน ธนญฺชานึ พฺราหฺมณึ
เอตทโวจ อวภูตา จ ยํ ธนญฺชานี พฺราหฺมณี ปราภูตา จ ยํ
ธนญฺชานี พฺราหฺมณี วิชฺชมานานํ เตวิชฺชานํ พฺราหฺมณานํ อถ จ
ปน ตสฺส มุณฺฑกสฺส สมณสฺส วณฺณํ ภาสตีติ ฯ น หิ ปน
ตฺวํ ตาต ภทฺรมุข ตสฺส ภควโต สีลปญฺญาณํ ชานาสิ สเจ
ตฺวํ ตาต ภทฺรมุข ตสฺส ภควโต สีลปญฺญาณํ ชาเนยฺยาสิ น ตฺวํ
ตาต ภทฺรมุข ตํ ภควนฺตํ อกฺโกสิตพฺพํ ปริภาสิตพฺพํ มญฺเญยฺยาสีติ ฯ
เตนหิ โภติ ยทา สมโณ ๔ ปจฺจลกปฺปํ อนุปฺปตฺโต โหติ
#๑ ยุ. ธานญฺชานี ฯ ๒ ยุ. จนฺทลกปฺเป ฯ ๓ ยุ. สํคารโว ฯ ๔ ยุ. สมโณ โคตโม ฯ