พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/675/741
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
สมนฺตา ๑ โคจรคามํ ฯ ตสฺส มยฺหํ ภารทฺวาช เอตทโหสิ รมณีโย
วต ภูมิภาโค ปาสาทิโก จ วนสณฺโฑ นที จ สนฺทนฺตี สีตูทกา
สุปติตฺถา รมณียา สมนฺตา จ โคจรคาโม อลํ วติทํ กุลปุตฺตสฺส
ปธานตฺถิกสฺส ปธานายาติ ฯ โส โข อหํ ภารทฺวาช
ตตฺเถว นิสีทึ อลมิทํ ปธานายาติ ฯ
[๗๔๑] อปิสฺสุ มํ ภารทฺวาช ติสฺโส อุปมา ปฏิภํสุ อนจฺฉริยา
ปุพฺเพ อสฺสุตปุพฺพา ฯ เสยฺยถาปิ ภารทฺวาช อลฺลํ กฏฺฐํ สเสฺนหํ
อุทเก นิกฺขิตฺตํ ฯ อถ ปุริโส อาคจฺเฉยฺย อุตฺตรารณึ อาทาย
อคฺคึ อภินิพฺพตฺเตสฺสามิ เตโช ปาตุกริสฺสามีติ ฯ ตํ กึ มญฺญสิ
ภารทฺวาช อปิ นุ โส ปุริโส อมุํ อลฺลํ กฏฺฐํ สเสฺนหํ อุทเก
นิกฺขิตฺตํ อุตฺตรารณึ อาทาย อภิมตฺเถนฺโต อคฺคึ อภินิพฺพตฺเตยฺย
เตโช ปาตุกเรยฺยาติ ฯ โน หิทํ โภ โคตม ตํ กิสฺส เหตุ อทุญฺหิ
โภ โคตม อลฺลํ กฏฺฐํ สเสฺนหํ ตญฺจ ปน อุทเก นิกฺขิตฺตํ
ยาวเทว จ ปน โส ปุริโส กิลมถสฺส วิฆาตสฺส ภาคี อสฺสาติ ฯ
เอวเมว โข ภารทฺวาช เย หิ เกจิ สมณา วา พฺราหฺมณา วา
กาเยน เจว กาเมหิ อวูปกฏฺฐา วิหรนฺติ ฯ โย จ เนสํ กาเมสุ
กามจฺฉนฺโท กามเสฺนโห กามมุจฺฉา กามปิปาสา กามปริฬาโห โส
จ อชฺฌตฺตํ น สุปหีโน โหติ น สุปฏิปฺปสฺสทฺโธ ฯ โอปกฺกมิกา เจปิ
เต โภนฺโต สมณพฺราหฺมณา ทุกฺขา ติปฺปา กฏุกา เวทนา เวทิยนฺติ
อภพฺพาว เต ญาณาย ทสฺสนาย อนุตฺตราย สมฺโพธาย ฯ โน เจปิ
#๑ ยุ. สมนฺตา จ ฯ