อนาถปิณฺฑิกวคฺโค ทุติโย _____________ ปฐมํ จนฺทิมสสุตฺตํ

---

[๒๕๑] สาวตฺถิยํ อาราเม ... อถ โข จนฺทิมโส เทวปุตฺโต อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺโณ เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ ฯ

---

[๒๕๒] เอกมนฺตํ ฐิโต โข จนฺทิมโส เทวปุตฺโต ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ เต หิ โสตฺถึ คมิสฺสนฺติ กจฺเฉวามกเส มคา ฌานานิ อุปสมฺปชฺช เอโกทินิปกา สตาติ ฯ

---

[๒๕๓] เต หิ ปารํ คมิสฺสนฺติ เฉตฺวา ชาลญฺจ ๑ อมฺพุโช ฌานานิ อุปสมฺปชฺช อปฺปมตฺตา รณญฺชหาติ ฯ ทุติยํ เวณฺฑุสุตฺตํ

---

[๒๕๔] เอกมนฺตํ ฐิโต โข เวณฺฑุ เทวปุตฺโต ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ สุขิตา วต เต มนุชา สุคตํ ปยิรุปาสิย ยุญฺช ๒ โคตมสาสเน อปฺปมตฺตานุสิกฺขเรติ ฯ #๑ โป. ม. ยุ. ชาลํว ฯ ๒ สี. ยชฺช ฯ ม. ยุญฺชํ ฯ