พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/87/294 295 296
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
[๒๙๔] อถ โข ชนฺตุ เทวปุตฺโต ตทหุโปสเถ ปณฺณรเส ๑ เยน
เต ภิกฺขู เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา เต ภิกฺขู คาถาหิ อชฺฌภาสิ
สุขชีวิโน ปุเร อาสุํ ภิกฺขู โคตมสาวกา
อนิจฺฉา ปิณฺฑเมสนา อนิจฺฉา สยนาสนํ
โลเก อนิจฺจตํ ญตฺวา ทุกฺขสฺสนฺตมกํสุ เต
ทุปฺโปสํ กตฺวา อตฺตานํ คาเม คามณิกา วิย
ภุตฺวา ภุตฺวา นิปชฺชนฺติ ปราคาเรสุ มุจฺฉิตา
สํฆสฺส อญฺชลึ กตฺวา อิเธกจฺเจ วทามหํ
อปวิฏฺฐา ๒ อนาถา เต ยถา เปตา ตเถว เต ๓
เย โข ปมตฺตา วิหรนฺติ เต เม สนฺธาย ภาสิตํ
เย อปฺปมตฺตา วิหรนฺติ นโม เตสํ กโรมหนฺติ ฯ
ฉฏฺฐํ โรหิตสฺสสุตฺตํ
[๒๙๕] สาวตฺถิยํ วิหรติ ... เอกมนฺตํ ฐิโต โข โรหิตสฺโส
เทวปุตฺโต ภควนฺตํ เอตทโวจ ยตฺถ นุ โข ภนฺเต น ชายติ
น ชิยฺยติ น มิยฺยติ น จวติ น อุปปชฺชติ สกฺกา นุ โข โส ภนฺเต
คมเนน โลกสฺส อนฺโต ญาตุํ วา ทฏฺฐฐ วา ปาปุณิตุํ วาติ ฯ
[๒๙๖] ยตฺถ โข อาวุโส น ชายติ น ชิยฺยติ น มิยฺยติ น
จวติ น อุปปชฺชติ นาหนฺตํ คมเนน โลกสฺส อนฺตํ ญาเตยฺยํ
#๑ ปนฺนรเสติ วา ปาโฐ ฯ ๒ ยุ. อปวิทฺธา ฯ ๓ สี. จ ฯ