พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/89/298 299
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
[๒๙๘] ยตฺถ ๑ โข อาวุโส น ชายติ น ชิยฺยติ น มิยฺยติ น
จวติ น อุปปชฺชติ นาหนฺตํ คมเนน โลกสฺส อนฺตํ ญาเตยฺยํ
ทฏฺเฐยฺยํ ปตฺเตยฺยนฺติ วทามิ น จ ปนาหํ ๒ อาวุโส อปฺปตฺวา
โลกสฺส อนฺตํ ทุกฺขสฺส อนฺตกิริยํ วทามิ อปิจาหํ ๓ อาวุโส
อิมสฺมึเยว พฺยามมตฺเต กเฬวเร สสญฺญมฺหิ สมนเก โลกญฺจ
ปญฺญเปมิ ๔ โลกสมุทยญฺจ โลกนิโรธญฺจ โลกนิโรธคามินิญฺจ
ปฏิปทนฺติ ฯ
คมเนน น ปตฺตพฺโพ โลกสฺสนฺโต กุทาจนํ
น จ อปฺปตฺวา โลกนฺตํ ทุกฺขา อตฺถิ ปโมจนํ
ตสฺมา หเว โลกวิทู สุเมโธ
โลกนฺตคู วุสิตพฺรหฺมจริโย
โลกสฺส อนฺตํ สมิตาวิ ญตฺวา
นาสึสติ โลกมิมํ ปรญฺจาติ ฯ
สตฺตมํ นนฺทสุตฺตํ
[๒๙๙] เอกมนฺตํ ฐิโต โข นนฺโท เทวปุตฺโต ภควโต สนฺติเก
อิมํ คาถํ อภาสิ
อจฺเจนฺติ กาลา ตรยนฺติ รตฺติโย
วโยคุณา อนุปุพฺพํ ชหนฺติ
#๑ โป. ม. ยุ. ยตฺถ โข ... ปตฺเตยฺยนฺติ วทามีติ น ทิสฺสติ ฯ ๒ ม. ยุ. น โข
#ปนาหํ ฯ ๓ ม. ยุ. อปิ ขฺวาหํ ฯ ๔ ปญฺญาเปมีติ วา ปาโฐ ฯ