พระสุตตันตปิฎกไทย: 16/228/564
สุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค
๗. ปฐวีสูตร
... ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรากำหนดรู้ใจด้วยใจแล้ว ย่อมรู้บุคคลบางคนในโลกนี้อย่างนี้ว่า
แม้เพราะแผ่นดินที่เต็มด้วยทองเป็นเหตุ ... ฯ
จบสูตรที่ ๗
๘. อามิสกิญจิกขสูตร
... ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรากำหนดรู้ใจด้วยใจแล้ว ย่อมรู้บุคคลบางคนในโลกนี้อย่างนี้ว่า
แม้เพราะเห็นแก่ของกำนัลเพียงเล็กน้อยเป็นเหตุ ... ฯ
จบสูตรที่ ๘
๙. ชีวิตสูตร
... ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรากำหนดรู้ใจด้วยใจแล้ว ย่อมรู้บุคคลบางคนในโลกนี้อย่างนี้ว่า
แม้เพราะเหตุแห่งชีวิตเป็นเหตุ ... ฯ
จบสูตรที่ ๙
๑๐. ชนปทกัลยาณีสูตร
... ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรากำหนดรู้ใจด้วยใจแล้ว ย่อมรู้บุคคลบางคนในโลกนี้อย่างนี้ว่า
แม้เพราะนางงามประจำชนบทเป็นเหตุ ท่านผู้นี้ก็ไม่จงใจพูดมุสา แต่สมัยต่อมา เราเห็นเขาถูก
ลาภ สักการะและชื่อเสียงครอบงำย่ำยีจิตแล้ว ก็กล่าวมุสาทั้งที่รู้ได้ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ลาภ สักการะ
และชื่อเสียง ทารุณ ฯลฯอย่างนี้แล เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้แหละ ฯ
จบสูตรที่ ๑๐
จบทุติยวรรคที่ ๒
_________