ถามพระผู้มีพระภาคว่า เพราะเหตุไรเล่าพระเจ้าข้า ลาภสักการะและชื่อเสียงจึงเป็นอันตรายแก่ ภิกษุขีณาสพ ฯ

---

[๕๘๑] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรอานนท์ เรากล่าวถึงลาภสักการะและชื่อเสียงว่า เป็นอันตรายแก่เจโตวิมุติอันไม่กำเริบของภิกษุขีณาสพนั้นหามิได้แต่เรากล่าวถึงลาภสักการะ และชื่อเสียง ว่าเป็นอันตรายแก่ธรรมเครื่องอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน อันภิกษุขีณาสพผู้ไม่ประมาท มีความเพียร มีตนส่งไปแล้วอยู่นั้นบรรลุแล้ว กะเธอทั้งหลาย ดูกรอานนท์ ลาภสักการะและ ชื่อเสียง ทารุณเผ็ดร้อน หยาบคาย เป็นอันตรายแก่การบรรลุธรรมอันเกษมจากโยคะ ซึ่งไม่มี ธรรมอื่นยิ่งไปกว่านี้ เพราะเหตุนั้นแล อานนท์ เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้ว่าเราทั้งหลายจักละ ลาภสักการะและชื่อเสียงที่เกิดขึ้นแล้วเสีย และลาภสักการะและชื่อเสียงที่บังเกิดขึ้นแล้ว จัก ครอบงำจิตของเราทั้งหลายตั้งอยู่ไม่ได้ เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้แหละ ฯ จบสูตรที่ ๑๐ จบตติยวรรคที่ ๓ _________ รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ ๑. มาตุคามสูตร ๒. ชนปทกัลยาณีสูตร ๓. ปุตตสูตร ๔. เอกธีตุสูตร ๕. สมณพราหมณสูตรที่ ๑ ๖. สมณพราหมณสูตรที่ ๒ ๗. สมณพราหมณสูตรที่ ๓ ๘. ฉวิสูตร ๙. รัชชุสูตร ๑๐. ภิกขุสูตร ฯ ________