(สายแห่งปฏิจจสมุปบาท)

ภิกษุ ท. ! ปฏิจจสมุปบาท (ธรรมที่อาศัยกันและกันแล้วทยอยกันเกิดขึ้น) เป็นอย่างไรเล่า ?

ภิกษุ ท. ! เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย จึงเกิดมี สังขาร ;

เพราะสังขารเป็นปัจจัย จึงเกิดมี วิญญาณ ;

เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย จึงเกิดมี นามรูป ;

เพราะนามรูปเป็นปัจจัย จึงเกิดมี อายตนะหก ;

เพราะอายตนะหกเป็นปัจจัย จึงเกิดมี ผัสสะ ;

เพราะผัสสะเป็นปัจจัย จึงเกิดมี เวทนา ;

เพราะเวทนาเป็นปัจจัย จึงเกิดมี ตัณหา ;

เพราะตัณหาเป็นปัจจัย จึงเกิดมี อุปาทาน ;

เพราะอุปาทานเป็นปัจจัย จึงเกิดมี ภพ ;

เพราะภพเป็นปัจจัย จึงเกิดมี ชาติ ;

เพราะชาติเป็นปัจจัย, ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกขะ โทมนัส และอุปายาส จึงเกิดมีพร้อม. การก่อขึ้นแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนั้น ย่อมมีได้ด้วยอาการอย่างนี้.

ภิกษุ ท. ! นี้ เราเรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท (ธรรมที่อาศัยกันและกันแล้วทยอยกันเกิดขึ้น) ดังนี้ แล.